Elo Hai.

Yes, there is a lot of secrecy and deceit
And loves that cannot be
As we are born
Into this life


Το “Reine Margot” ήταν η πρώτη ταινία που πήγα μόνος . Το είχα δει ήδη μια φορά με κακή παρέα και ήθελα να πάω ,μου φαινόταν τότε τόσο διαφορετική ταινία (πόσα και πόσα δεν φαίνονται καλύτερα όταν είσαι 14?) . Και πήγα και αγόρασα και το cd με το soundtrack και παραδόξως άκουσα πρώτα το “elo hi” από το «Θεός αν είναι» . Το τραγούδι αυτό το λάτρεψα. Στο βαρύ φορητό μου cd player το είχα σε loop για ώρες – μέρες. Ήταν το πρώτο cd που πραγματικά έλιωσα στο παίξιμο.

Και σήμερα ,δεν ξέρω πως μου ήρθε καθώς το ξανάκουγα τυχαία και κοίταξα τι σημάνουν τα λόγια του. Και είναι σαν να το ανακαλύπτω το τραγούδι από την αρχή. Είναι μια απλή προσευχή ,και αν και δεν προσεύχομαι , την μηρυκάζω καθώς πηγαίνω δουλειά .


All the soul which you placed in me
My God, all the soul
What, what is it?

Nie ma ciebie

Zima na ramiona moje spad³a
Niewinnoœci¹ bia³ym œniegiem
Pierwsza gwiazda ju¿ na niebie
Nie ma nie ma ciebie


Η ιδανική θερμοκρασία για μένα είναι 35C .Δεν τα πάω καλά με κρύο .Υγρασία. Θέλω λιακάδα. Και ήλιο. Με το κρύο κλείνομαι αυτόματα . Ακούω ανθρώπους να λένε για όμορφες βροχές και τους κοιτάζω όπως αυτούς που μετά από γερό χτύπημα στο κεφάλι μπερδεύουν τις λέξεις.

Έχω πράγματα να περιμένω τις επόμενες μέρες – συναυλίες , θέατρα ,φίλους . Έχω πράγματα να γεμίζω τον χρόνο μου , έχω και τις επαναλήψεις πραγμάτων που αγαπάω , έχω το ederlezi ,έχω την vampiroσκοτώστρα Buffy ξανά με καλή παρέα. Και πάλι κενός χρόνος είναι ,περιμένω. Και αν δεν καταλαβαίνω τι λέει το τραγούδι ,ε και;


Hej moje góry i doliny
Odpowiecie mo¿e mi
Dok¹d odszed³ mój jedyny
Hej Bóg sie rodzi moc truchleje
Nie ma nie ma ciebie

Sing to me

I'm gonna leave the planet burning,
I'm gonna drive the fastest car
I'm gonna teach them while you're learning,
I'm gonna take it very far


Στις συναυλίες τραγουδαώ όσο δυνατά με παίρνει . Φτάνει να μην ακούει ο δίπλα πόσο παράφωνος είμαι. Τραγουδάω και στους δρόμους, χέστηκα που με κοιτάζουν σαν άποικο από το Κένταυρο Α. Ειδικά στο δρομάκι που από την δουλειά με βγάζει στο μετρό. Δεν έχει άνθρωπο συνήθως ,ξέρω πως εκεί δεν ενοχλώ κανέναν .Τραγουδάω και πριν κοιμηθούμε ,όσο πιο σιγά μπορώ ,μπας και σε πείσω να κοιμηθείς.


I've got a hole in my heart I see darkness ahead
I've got a whole lot of living to do before I left
There's a hole in my heart, it was something you said
You've got a whole lot of nothing in that pretty little head...

Things I once thought unbelievable, in my life, have all taken place

Threw my bad fortune
Off the top of
A tall building
But I'd rather have done it with you


Όταν ήμουν 10 χρόνων στην γιορτή μου μάλωσα τόσο άγρια με την γιαγιά μου που έπαθε εγκεφαλικό. Ήμουν ο πρώτος άνθρωπος που αμφισβήτησε τον μητριαρχικό της ρόλο στην οικογένεια.

Όταν ήμουν 6 είχα κάνει από κείνα τα απέραντα παιδικά πάρτι ,και η μάνα μου μαγείρευε για τρεις μέρες πιο πριν.

Όταν ήμουν 14 περίμενα ακόμα ντυμένος να φύγουν οι τελευταίοι οικογενειακοί καλεσμένοι μέχρι τις 11 . Τα μάγουλα είχαν γίνει κόκκινα από το πολύ τράβηγμα.


And I feel like some bird of paradise
My bad fortune slipping away
And I feel the innocence of a child
Everybody's got something good to say


Στα 21 ήμουν τρισευτυχισμένος να πίνω και να τρώω σε αγαπημένο ταβερνάκι στην Θεσσαλονίκη με ανθρώπους που αγαπούσα.

Στα 17 δεν κατάλαβα καν πως γιόρταζα ό,τι μετρούσε για μένα τότε ήταν οι πανελλαδικές .Και να φύγω.


In Chinatown
Hungover
You showed me
Just what I could do


Στα 27 ήμουν μόνος ,στην Αθήνα, πρώτη φορά για την γιορτή μου. Την μέρα την είχα περάσει περιμένοντας το τηλέφωνο της τότε σχέσης μου – δεν πήρε καν , θυμωμένος που δεν είχα ανέβει στην άδεια του να τον δω. Παντρευόταν και μία φίλη μου πάνω ,και εγώ ήμουν σε ένα τυχαίο live ,στο bar.

Φέτος ήταν όμορφη μέρα . Όλοι που αγαπάω με θυμήθηκαν και είμαι αρκετά παραδοσιακός και βλάκας ώστε να μετράει για μένα κάτι. Μαγείρεψα έφαγα έξω, πήγα σε χασαποταβέρνα. Όλα αυτά που αγαπάω.


So I take my
Good fortune
And I fantasize
Of our leaving
Like some modern-day
Gypsy landslide

Like some modern-day
Bonnie and Clyde
On the run again

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑΞΙ

Κατά κανόνα αποφεύγω τον σχολιασμό,αλλά οι άνθρωποι με τρομάζουν μερικές φορές...
Νομίζεις πως ξέρεις κάποιον και ξαφνικά βλέπεις "ΧΧΧ became a fan of ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ - ELDER PAISIOS." .

...

Και σήμερα δεν είχε ταξί απλά.

Ό,τι πιο όμορφο έχω ζήσει ήσουνα εσύ

Όλα τ' άλλα ήταν κομμάτια απο εσένανε
Ό,τι εσύ ξύπνησες φως μου


Στο σπίτι πάντα παίζει μουσική . Σπάνια ραδιόφωνο . Συνήθως κάποιος συγκριμένος καλλιτέχνης ή κάποια επιλογή τραγουδιών . Σπανιότερα όλη μου η συλλογή μουσικής στο pc σε τυχαία επιλογή . Έχω εμπιστοσύνη στο τι έχω στο pc και ομολογώ πως είμαι περήφανος για το πόσο οργανωμένη έχω τα κομμάτια ,τα cd ..(ένας φίλος τρόμαξε σήμερα που σημαίνει πως είμαι σε καλό δρόμο για γεροντοκόρος ) . Εντάξει μια φορά έπαιξε το «Κάνε μου την πάπια – δεν με παρατάς – κάνε μου την πάπια – ξέρω που το πας» μετά από preisner , αλλά αυτό ήταν εξαίρεση . Φρίκαρες λίγο.


Μια και υπάρχει πάντα μουσική ,κάθε τι συνδέεται με τραγούδι . Εσύ εξαίρεση ,συνδέεσαι όχι μόνο με ένα. Πλέον έχεις σημαδέψει κάθε μου τραγούδι ,ακόμα και το «κάνε μου την πάπια – σαν φωτιά στην κόλαση την μέση σου κουνάς και θέλεις στον παράδεισο κορίτσι μου να πας».


Ένα - ένα ,δύο - δύο ,αριθμοί απλώς
Άλλη αλήθεια δεν ξανάβρα,με σημάδεψες.

This Is The House

This is the house
This is the hill
This is the story - it's a little thing


Έμπνευση από sitcom πάλι : “Modern Family” . Οικογενειακό τραπέζι , εγώ εσύ , μανούλα ,sister . Η μανούλα να σου γεμίζει το πιάτο συνέχεια , πολύ λεπτός είσαι ,να βάλεις κάνα κιλό . Και μετά φυσικά όλες οι τοξικές ιστορίες παιδικών κατορθωμάτων μου – υλικό που μπορεί , και θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μου. Η sister κλασσική και αυτή μιλάει φιλικά στην αρχή ,και μετά τυχαία σου καρφώνει το πιρούνι στο χέρι. Είναι γλυκιά κοπέλα . Και φυσικά το βλέμμα σου γεμάτο λατρεία και «αυτό που περνάω τώρα θα το ξεπληρώσεις πολύ ακριβά».


This is your picture (it's in black and white)
This is the family having a party
There's a crack in the ceiling
And there's an open door
Nothing there but the dust and the rust
oh/oh/oh everything changes

Strikes again

Bigmouth, la ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race


Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κάνω δεκαπέντε post που να μην έχουν σαν θέμα τα κλασσικά – πόσο μου λείπεις etc. Αηδία έχω γίνει πια . Απόψε πχ : ήμουν απόλυτα Bigmouth Strikes Again. Γενικά το ξέρεις – δεν είμαι πολύ κακός. Προσπαθώ . Όταν είμαι μαζί σου είναι εύκολο – με κάνεις καλύτερο άνθρωπο.


Όταν δεν είμαι μαζί σου – και απόψε δεν ήσουν εκεί – και ειδικά όταν βλέπω μια από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει δεν είμαι τόσο καλός. Και έτσι μου ξέφυγε σε μια ηθοποιό – που καλοπροαίρετα ρώτησε αν θα πάει η παρέα στο πάρτι της παραγωγής – η απάντηση «Άμα είναι καλύτερο από την ταινία…».


Δεν ήταν ανάγκη να είμαι τόσο κακός μαζί της. Και έφερα και σε δύσκολη θέση και τους φίλους που την ήξεραν . Άσε που η απάντηση ήταν προφανής – πως είναι δυνατόν το ποτό να είναι χειρότερο από αυτή την ταινία;


Το συμπέρασμα είναι πως πρέπει να με έχεις από κοντά. Άντε και να μου κλείνεις το στόμα με φιλιά.


Bigmouth, oh ... bigmouth, la ...
Bigmouth strikes again
And I've got no right to take my place
With the Human race
Oh ...

Please Please Please Let Me Get What I Want

So please please please
Let me, let me, let me
Let me get what I want
This time


Όταν έτρεχα για την πρώτη μας συνάντηση είχα αργήσει πέντε λεπτά . Δεν ξέρω την Αθήνα – ακόμα – και είναι εύκολα να αργήσω κάπου. Και παρακαλούσα – ενώ έτρεχα μέσα στον δρόμο – για πέντε λεπτά ακόμα. Τελικά άργησες εσύ πάνω από πέντε λεπτά .

Θέλω συνέχεια άλλα πέντε λεπτά . Πέντε λεπτά μαζί σου στο τηλέφωνο , πέντε λεπτά στην αγκαλιά σου ,πέντε λεπτά στο σταματημένο αμάξι ,πέντε λεπτά να σε χαϊδεύω στο κρεβάτι , πέντε λεπτά να σε φιλάω.

Και είναι αστείο ,αφού θα είμαστε μια ζωή μαζί .


So for once in my life
Let me get what I want
Lord knows, it would be the first time
Lord knows, it would be the first time

Πόσο μ'αρέσει...

Πόσο μ' αρέσει ν' ακούω τους ανθρώπους ν' ανεβαίνουν με τ' ανσανσέρ και να μιλάνε ρουμάνικα


Ξεκίνησα πάλι να σου γράφω τα αυτονόητα –πόσο σε αγαπώ και πως τίποτα δεν έχει αλλάξει . Μαλακίες . Είμαστε μαζί ένα χρόνο κοντά ,φυσικά και έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Και άλλαξαν προς το καλύτερο. Κάτι σαν το τραγούδι, πολύ καλύτερο από την πρώτη εκτέλεση. Και σ'αγαπάω τώρα πιο πολύ.


Πόσο μ' αρέσει ν' ακούω τους ανθρώπους ν' ανεβαίνουν με τ' ανσανσέρ και να μιλάνε ρουμάνικα

Just Silly Ones

Είσαι χαζό. Είναι αλήθεια. Λυπάμαι που το λέω. Είναι αλήθεια. Και έχεις και το ακαταλόγιστο . Άστα, είμαι χαμένος από χέρι. Και είσαι ακόμα πιο χαζό όταν μου κρατάς μούτρα χωρίς λόγο. Και εγώ ακόμα πιο χαζός που αφήνω τα μούτρα σου να με κάνουν κομμάτια. Εμείς δεν είμαστε το «crazy in love» , πιο πολύ για stupid in love . Τα δυο ηλίθια , πιασμένα χέρι-χέρι να κατεβαίνουν τον λόφο το ηλιοβασίλεμα.

It would be so easy to sing a sobby, pink song about you

I would spend three or four lines
On describing your eyes
And then the next three or four lines
On the dimples of your smile


Μου αρέσουν τα μάτια σου που είναι μελαγχολικά αλλά μερικές φορές αστράφτουν .
Μου αρέσει η μύτη σου – μοιάζει με αυτές από anime.
Μου αρέσουν τα μαλλιά σου ,είναι κάθε μέρα μια έκπληξη.


And then I would tell the world
About the way you hold my hand
And they would
They would understand


Μου αρέσουν τα δάχτυλά σου ,πως δένουν με τα δικά μου.
Μου αρέσει η αναπνοή σου όταν κοιμάσαι δίπλα μου, με νανουρίζει.
Μου αρέσει οι γραμμές στο πρόσωπο σου όταν βλέπεις τι βάζω στο φαί .


It is so easy
To sing this song about you
What you are is inside of me
And could easily be


Μου αρέσει το νευρικό χτύπημα του ποδιού σου, που διώχνω με το δικό μου.
Μου αρέσει η φλεβίτσα στο λαιμό σου που πετιέται όποτε λέω πως θα σου φτιάξω κατσικάκι.
Μου αρέσει η φωνή σου όταν μου λες πόσο με αγαπάς.


Could easily be
Could be expressed through
This sobby, pink song about you

Να πάμε εκεί να πιούμε τη βροχή.

Ποιος είν' τρελός από έρωτα;


Έχουμε issues με το φαγητό πάλι. Πρέπει να σε κυνηγάω με το πιρούνι αεροπλανάκι για να φας λίγο. Και έχεις και άγνωστες λέξεις στο menu μου. Πρέπει να σε πείσω να τρως πιο πολλά όσπρια. Και λαχανικά. Τουλάχιστον σου πάει η πετσέτα στο λαιμό. Και είσαι το μωρό μου.

Και έφτιαξα σήμερα λουκουμάδες. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να σε πείσω να δοκιμάσεις κανέναν. Και χάρηκα τόσο όταν μου παραπονέθηκες πλαγίως που δεν έχω γράψει τόσες μέρες .


Ποιος είν' τρελός από έρωτα;

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά πιο τρυφερός,

Πιο τρυφερός απ' το δικό σου ροζ,
Πιο απαγορευμένος κι από το μωβ σου,
Κι από το μωβ σου πιο θλιμμένος.


Η δική μου σταθερή απορία : «Μ’ αγαπάς ;» . Όχι για τίποτα άλλο – απλά μου αρέσει πολύ να το ακούω να το λες , κάθε φορά . Μερικές φορές μπαίνεις στην διαδικασία να μου θέσεις και επιχειρήματα ,λες και χρειάζονται.


Κι εγώ βαθιά μες στο φιλί σου,
Στο λαμπερό πορτοκαλί σου
είδα το κάψιμο


Η δική σου απορία : «Γιατί μ’ αγαπάς ;» . Από την μία χαίρομαι που σε έχω πείσει τουλάχιστον για το πώς νιώθω, από την άλλη μου φαίνεται γλυκό να εξηγώ το αυτονόητο.


Κοιμήσου κι αύριο θυμήσου,
Ποσο μακριά στο θαλασσί σου
εγώ ταξίδεψα

έλα

Έλα.

Τυχαίες σκέψεις :


Χτες στην Μποφίλιου – ανάμεσα στην ΝGΦ ( Νεολαία Gay Φοιτητών ) – οι δύο φίλοι μου πρέπει να ήταν από τους λίγους που έθεσαν το κρίσιμο ερώτημα «με ποια θα έκανες κάτι» ( Η Αντωνοπούλου κέρδισε ,αλλά η Ζουγανέλη πήρε πόντους λόγο σωματικής διάπλασης ).


Σε σημεία ,η απουσία σου με κάνει νευρικό , και εσένα το ίδιο, και γκρινιάζουμε τσάμπα .


Επίσης δίπλα μου ήταν η ίδια παρέα που με είχε βάλει στο τραπέζι τούς όταν είχα πάει να την ακούσω μόνος την άνοιξη. Χαμογέλασα όταν τους είδα.


Το καλύτερο τραγούδι ήταν το post love.


Είμαι ακόμα ερωτευμένος μαζί σου – πολύ. Αλλιώς δεν θα μπορούσες να διαμορφώνεις τόσο έντονα την διάθεση μου.


Το «Έλα» ήταν το τραγούδι που νομίζω είχε την πιο έντονη αντίδραση από τον κόσμο - φοριέται πολύ ο χωρισμός .


Η τελευταία προσθήκη στην συλλογή μου από άχρηστες μικροσυσκευές – μηχανή για βάφλες .
Σε αγαπάω.


Έλα

Κι αν στον έρωτα κυλίσω, Θεε μου ‘σχώρα με

Άλλο κλάμα δε θα ρίξω, φτάνει αυτό το απόψινο
το κενό θα διαρρήξω, πάω να πιάσω ουρανό


Μαζί με το Πασόκ ,το κόμμα της «αλλαγής» , αλλάζει και η ζωή μου. Αλλάζει η δουλειά μου. Και προς το καλύτερο. Αλλάζει η διασκέδασή μου, εγκατέλειψα έναν άχρηστο τρόπο να περνάω τον χρόνο μου (απλά πρέπει να βρω άλλες διεξόδους για την geekness μου ). Έβαλα στην μέρα μου πράγματα που μου αρέσουν και που χρειαζόμουν . Διαβάζω πιο πολλά βιβλία (τυχαία ένα ήταν το «η χώρα του εδώ και τώρα» όπου ο Δήμου λέει το 83 πως η Μαργαρίτα θα γίνει η Φρειδερίκη της σύγχρονης Ελλάδας) . Έκλεισα κάμποσες υποθέσεις από το παρελθόν.

Όλα καινούργιο και όμορφα. Μόνο εσύ λείπεις.



κι αν με δεις να φτάνω πάνω, Θε μου ‘σχώρα με

Call me morbid ,call me pale

And if you have five seconds to spare
Then I'll tell you the story of my life :
Sixteen, clumsy and shy


Μετά την ψηφοφορία που έληξε ανώδυνα – δεν πέτυχα γνωστούς, αν πέτυχα δεν με αναγνώρισαν , αν με αναγνώρισαν δεν μου μίλησαν - γύρισα στο πατρικό φορτωμένος με μαύρες σακούλες και κιβώτια. Το κιβώτιο είναι το καλό – ότι μπαίνει εκεί γλιτώνει . Η σακούλα είναι όπως το χρώμα της. Ότι μπαίνει εκεί ανακυκλώνετε ή πετιέται . Οι δικοί μου έμειναν σε αυτό το σπίτι τριάντα χρόνια πάνω κάτω – και τα πολλά πατάρια είναι γεμάτα . Από κιτρινισμένα βιβλία γαλλικών μέχρι την συλλογή μου με comics της marvel –«μην τα πετάξουμε έχουν μεγάλη συλλεκτική αξία», το κλουβί ενός tweety -νομίζω πως όλες οικογένειες είχαν έναν κάποια στιγμή . Κάπου εκεί ο πρώτος μου home pc .Φταρνίζομαι εντυπωσιακά με την σκόνη που έχει μαζέψει.


Φτυαρίζω πράγματα μερικές φορές με θυμό , άλλες βιαστικά ,άλλες βαριεστιμένα . Μετά από ένα σημείο είναι σαν επίσκεψη σε μουσείο – άλλος ένας Picasso ,άλλος ένας Beuys – χάνουν το βάρος τους οι αναμνήσεις ,και ξεσκαρτάρω με το πάθος του « Άντε να τελειώνουμε» . Προβληματίζομαι τι θα κάνω με τόσα πράγματα , αναγκάζομαι να ξαναπεράσω τα κιβώτια από δεύτερη ματιά. Μετά πάω να δω έναν από τους λίγους που ξέρω στην πόλη. Περίπου . Με έχει προειδοποιήσει πως «δεν είναι η ίδια με το πώς ήταν πριν 10 χρόνια» . Την θυμάμαι να είναι το άλλο προβληματικό της τάξης ,αγκαλιά με το παράθυρό της, μελαγχολική. Ο άλλος με μπόλικη μαύρη χολή ήμουν εγώ ( συμφώνα με φίλους μου επειδή είμαι λούγκρα – σταθερή αξία για να εξηγήσουμε κάθε συμπεριφορά μου ) .


Προς στιγμήν σκέφτομαι πόσο συμβολικό και καλά είναι να αδειάζω συρτάρια, να ταχτοποιώ πράγματα , να γεμίζω με την οικογενειακή σκόνη ,να βάζω την ζωή μου σε τάξη αδειάζοντας ντουλάπια. Είμαι ο βλάκας που μόλις φύγει ένα βάρος από πάνω μου ψάχνω να βάλω δύο . Αλλά μάλλον φταίει ότι είχα κάμποση μαύρη χολή. Θα ήθελα να μου πεις πόσο γελοίος είμαι και να γελάσεις μαζί μου και μετά να γελάσουμε μαζί .


Sixteen, clumsy and shy
The story of my life

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακούσθει αόρατος θίασος να περνά

την τύχη σου που ενδίδει πιά, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.


Εγώ για μία ακόμα φορά την Κυριακή θα ψηφίσω εσένα. Θα σου δείξω πάλι την εμπιστοσύνη μου και την αφoσίωσή μου. Θα σε δαγκώσω λίγο στο λαιμό , θα σου σφίξω το χέρι και θα προχωρήσουμε μαζί. Άντε να αναλάβω εγώ την οικονομία - είσαι σπάταλο - και τις μουσικές επιλογές (μερικές φορές με τρομάζεις). Όσο για το άσμα - δεν θα μπορούσα παρά να το βάλω ,μέρες που είναι (είμαι ένα cliche με δύο πόδια και δύο χέρια)


κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,

Επειδή σ' αγαπώ

Επειδή σ' αγαπώ
ως κι οι πέτρες ανθίζουν στη γλάστρα
επειδή σ' αγαπώ
το φεγγάρι φιλιέται με τ' άστρα
επειδή σ' αγαπώ
σ' αγαπώ γράφω σ' όλους τους τοίχους
επειδή σ' αγαπώ
ξαγρυπνώ στης καρδιάς σου τους ήχους


Επειδή σ’ αγαπώ ψάχνω τις πιο παλιές μου αναμνήσεις μου για τραγούδια να στο λέω.

Επειδή σ’ αγαπώ αν αργήσεις ν’ απαντήσεις φοβάμαι μην έπαθες τίποτα (και εσύ δεν προσέχεις )

Επειδή σ’ αγαπώ όλοι κάθε σου τηλέφωνο μετά είναι σαν μια μικρή όαση.

Επειδή σ’ αγαπώ κάνω όνειρα που σε έχουν μέσα

Επειδή σ’ αγαπώ σου πήγα σε ένα βαράκι στην Θεσσαλονίκη και ζητούσα από την κοπέλα να τραγουδάει όποιο τραγούδι ξέρω πως σου αρέσει.


Επειδή σ' αγαπώ
τα φτερά ξαναράβω στους ώμους
επειδή σ' αγαπώ
ξαναβγαίνω με τσέρκι στους δρόμους


Επειδή σ’ αγαπώ βλέπω τα πάντα σαν “Love is…” αυτοκόλλητα.

Επειδή σ’ αγαπώ οι μέρες έχουν το χρώμα τον μαλλιών σου .

Επειδή σ’ αγαπώ δεν μπορώ να σου κρατήσω μούτρα για τίποτα

Επειδή σ’ αγαπώ έχω αλλάξει πολύ (και εσύ ας μην μπορείς να το δεις )

Επειδή σ’ αγαπώ δεν κουράζομαι ποτέ να στο λέω. (μα ποτέ)

Επειδή σ’ αγαπώ επαναλαμβάνομαι.

Επειδή σ’ αγαπώ έχω βάλει τα αρχικά μας σε μια καρδία σε ένα θρανίο (really!)


Επειδή σ' αγαπώ
τα λαμπιόνια του ο ήλιος ανάβει
επειδή σ' αγαπώ
το κρεβάτι μας είναι καράβι
επειδή σ' αγαπώ
το ταξείδι αυτό δεν τελειώνει
επειδή σ' αγαπώ
τουτη η λέξη ποτέ δεν παλιώνει


Επειδή σ’ αγαπώ με πιάνω να τραγουδάω στο δρόμο για την δουλεία.

Επειδή σ’ αγαπώ κάθε βράδυ γράφω χαζοpost να στο φωνάζουν , μην το ξεχάσεις

Επειδή σ’ αγαπώ έχω μιλάω για σένα συνέχεια.

Επειδή σ’ αγαπώ …


Και φωνάζω στους δρόμους σ' αγαπώ

Let's pretend we're bunny rabbits /Until we pass away

If you knew how I long
For you now that you're gone
You'd grow wings and fly
Home to me
Home tonight
And in the morning sun


Σε κατηγορώ για τις αϋπνίες μου. Το κρεβάτι με σένα στο πλευρό μου θα ήταν πολύ πιο ελκυστικό, και σίγουρα θα κοιμόμουν πιο πολύ. Ή έστω θα είχα πιο πολλούς λόγους να είμαι ξαπλωμένος .Οι magnetic fields περιγράφουν με ακρίβεια τι έχω κατά νου (αλλά μην τρομάζεις δεν θα σε αποκαλέσω "κουνελάκι μου")


Let's pretend we're bunny rabbits
Let's do it all day long
Rapidly becoming rabid
Singing little rabbit songs
I can keep it up all night
I can keep it up all day
Let's pretend we're bunny rabbits
Until we pass away