Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Raindrops on roses and whiskers on kittens




Bright copper kettles and warm woolen mittens


Φρουί Ζελε Γιώτης. Pj. Σωτηρία . Nico . Το χωριό . Κατερίνα. Κατερίνα. Deewii. Το σπίτι μου. Οι πίνακες στο σαλόνι. Το καλοκαίρι του 2000. Ελπίδα. Ο Moz στη συναυλία του 2002. O Woofy. Οι κυριακάτικες εφημερίδες στην πλατεία Καρπενησίου μαζί με παγωτό σόδα. Οι βραδιές κινηματογράφου σ την Ert3 όταν ήμουν 15. Dead Like Me. Martin Newell. Pram. Α. Η.Βασίλης. Κώστας . Βασίλης . Αντρέας .Βανίτα . Ντίνα. Μιχάλης. Πασπαλά. Estrella. C64 . Ψάρια από τον Κ. _______ .Τα δέντρα μου. Ο Φάρος. Νίκος. Αντώνης. Ο χειμώνας του 05. Η δουλεία μου. Eurythmics. Magnolia. Κοπερτί. Wow. Civ. Warlords. Mirage. Race for the Galaxy. Blitz. Τα λεωφορεία 7 , 69 ,72. Το καλοκαίρι του 98. Pixel. Το τρένο με τις φράουλες. Αρλετα. Δεκάλογος. Νίκος. Νίκος. Cave. Ντίνα. Πάνος. Πάνος. Λάμπρος. Κατερίνη. Κλείτου. Anna – Ane –Frida – Rasmus . Bjork. Prachett. Adams. Bsg . Psb . Glory to Rome. L5r 2000. Optimist. Reine Margot. Πόπη.Δημητρα. Hutterite Mile. Άγγελος. ΝΟΡ. Θανάσης. Λαμπρινή. Νέες μορφές. Κατερίνα. Μούτσης. Το τελευταίο πρωινό μπάνιο στις 6 το πρωί 16 Αυγούστου 2004. Fro. Fred. Λιλή. Ευσεβία Στεργίου. Creative Zen. Nokia 6600. Peace . 11.12. 30 Rock.etc.


When the bee stings
When the dog bites
When I'm feeling bad
I simply remember my favorite things
And then I don't feel so sad

Do you remember the late morning




I do remember that I already knew
it was the last time,
the last time for first positions
the last time you'll be mine



Δεν με πιάνει ο ύπνος. Είμαι βετεράνος στις αϋπνίες , το κρεβάτι να είναι άδειο και εχθρικό και εγώ να παίζω βαρελάκια με το μαξιλάρι. Είχα τσακωθεί από παλιά με τον ύπνο, συναντιόμασταν μόνο μια στο τόσο ,για λίγο ,σχεδόν τυχαία. Κατά διαστήματα αγκαλιές μας έφερναν πιο κοντά , τα λέγαμε, μετά πάλι δεν μιλιόμασταν ,μόνο τα απολύτως απαραίτητα ,ούτε δημόσιοι υπάλληλοι διορισμένοι από διαφορετικά κόμματα. Μόνο στα ταξίδια ο ερχόταν αμέσως. Από όρθιος σε αστικό μέχρι τρένο ,ήταν εύκολα τα πράγματα ,το εισιτήριο στο χέρι να μην με ξυπνήσει ο εισπράκτορας και τα μάτια να ανοίγουν στον προορισμό.


Do you remember the scars I showed you
the stories I told you
how I always said forever
when you aksed me to stay true


Απόψε λοιπόν σαν να έχω καρφωμένες οδοντογλυφίδες στα μάτια ,αν και αρκετά κουρασμένος δεν , άπλα δεν. Το μόνο που λείπει είναι ο Cave στο background “mercy seat|” και θα ήμουν στη 50άωρη ξαγρύπνια του 99 .Και στο στρώμα μου η αϋπνία με την σκέψη σου φασώνονται και μένα δεν με αφήνουν να κλείσω βλέφαρο.


do you remember when we forgot
how to smile at each other
to believe that the other
want only whats good for you



Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Crying when I empty my last bottle of chablis




They say the two of us are one


Θέλω να γραπώσω αυτό το καλοκαίρι με νύχια και με δόντια και να μην τελειώσει . Να είναι όλος ο χρόνος μπάνια σε ερημικές παραλίες με ένα μάτσο τουρίστες παραδίπλα να πίνουν μπύρες και τηγανιτά καλαμαράκια (φρέσκα ,όχι κατεψυγμένα ,ξέρω) και μαστιχωτό χταπόδι ξιδάτο και μεσημέρια να βράζει ο τόπος και εγώ σαν ιγουάνα να ρουφάω μέσα μου ζέστη και τα πιτσιρίκια να κάνουν σούζες με τα ποδήλατα και όλα να μοιάζουν εύκολα και οι συζητήσεις να είναι κενές για τις διακοπές που ήρθαν ή έφυγαν και για τις συναυλίες και τα θέατρα .Ας μην έχω σχολείο ή εξετάσεις τον Σεπτέμβριο ,θα στεναχωρηθώ όταν έρθει .


And there is musique in the air
When we're in love

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Γενικά στη ζωή πολύ καιρό.




Μ' έκανες κι έβαλα
τέτοια φόρα σε ό,τι ανέβαλα



Το μόνο που με βεβαιώνει πως πήγα διακοπές είναι το μαύρισμα μου ,για όσο μείνει και αυτό δηλαδή ,και δυο-τρεις φωτογραφίες στο κινητό μου ,όσες χρειάζονται δηλαδή για να κοιτάζω. Ο προορισμός και φέτος ο παράδεισος των παιδικών μου χρόνων ,το αγαπημένο μου σπίτι στο αγαπημένο μου κεφαλοχώρι .


Το πενταήμερο (τόσες είναι οι διακοπές για μένα φέτος , είναι και η δουλειά μου αρκετά σχετική με το καλοκαίρι ) είχε όλα συστατικά που με κάνουν χαρούμενο . Είχε τον άνθρωπο μου ,θάλασσα , τα πιο γνωστά μπιφτέκια της εθνικής , τα δέντρα μου ,τον σκύλο μου να με εκπαιδεύει να ρίχνω το μπαλάκι (το έμαθα τέλεια , το έφερνε και το έριχνα με τις ώρες , είναι καταπληκτικός δάσκαλος) , εμένα να λέω κάθε πέντε λεπτά ότι δεν καταλαβαίνω πώς μένω στην τρύπα της Αθήνας όταν θα μπορούσα να ζω εκεί (άλλο που δεν θα είχα δουλειά και οι ντόπιοι είναι αρκετά ομοφοβικοί) . Και το σπίτι είχε μετατραπεί σε time capsule αμερικάνικης ταινίας . Κάθε καλοκαίρι κάτι θα ξεχνούσαμε, κάποιο περιοδικό ,κάποιο cd , ξεθωριασμένα μαγιό , ακόμα και παιδικά βιβλία που έχουν κιτρινίσει πια. Ίσως κιτρίνισα και εγώ λίγο ,πότε έγινε παλιό το «σαν ηφαίστειο που ξυπνά» που έλειωνα στο discman ?


Μ' έκανες κι έβαλα
τέτοια φόρα σε ό,τι ανέβαλα
γενικά στη ζωή πολύ καιρό.