Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Moon in the gutter







Another saturday like the last



Περπατούσα σκεφτικός .Είχα πάρει την ζωή μου τόσο σοβαρά , σκεφτόμουν την μάνα μου , τα προβλήματα της σχέσης μου , το εργασιακό μου μέλλον στην χώρα (XA!) , τι θέλω από την ζωή μου . Από το σπίτι μου η δουλειά μου είναι δεκαπέντε λεπτά , είναι αρκετός χρόνος για να σκεφτείς και να μην βρεις καλή λύση σε τίποτα , για να προβάρεις διαλόγους στο κεφάλι σου και να τους απαντήσεις και να αποφασίσεις να μην κάνεις τίποτα τελικά γιατί το να μην κάνεις τίποτα είναι στο τέλος της ημέρας ότι πιο εύκολο.

Στα μισά της διαδρομής σήμερα μου ήρθε όμως μια λύση ,μια καλή λύση. Πάτησα ένα διαφημιστικό φυλλάδιο και κατάφερα να πέσω με τρόπο συναρπαστικό , μια τούμπα ανθολογίας , που σε κλασσικές σκηνές του βουβού κινηματογράφου, θα την ζήλευαν . Ήταν μια πτώση από αυτές που έκαναν την κουτσομπόλα γριά της γωνίας (δεν χρωστάει καλή λέξη σε κανέναν , μα κανέναν ) να ρωτήσει με ειλικρινές ενδιαφέρον αν είμαι καλά παιδάκι της.

Η λύση λοιπόν δεν είναι να κάθομαι να σκέφτομαι ούτε να παίζω σενάρια με το μυαλό μου , αυτό το κάνω εξαιρετικά καλά ήδη . Το μόνο που μπορώ (και πρέπει! ) να κάνω πράγματα που μου αρέσουν και να κοιτάζω που πατάω .


Another saturday like the last