Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

It's all over my face




I want the one I can't have
And it's driving me mad
It's written all over my face



Νιώθω ακραία ενήλικος τον τελευταίο καιρό ,κανονίζω την μέρα μου με ακρίβεια για να χωρέσουν όλα αυτά που βιάζομαι να κάνω. Και ενώ κανόνιζα μέχρι και το κούρεμα μου με τον κομμωτή της αδελφής μου ( ναι πρέπει να κουρεύομαι που και που ) έπεσα πάνω του σε μία μάλλον δύσκολη στιγμή . Στην τυπική ερώτηση ,καλά είσαι άρχισε τα «ε, σήμερα καλύτερα» ,και δεν ξέρω , ένιωσα την ανάγκη ακόμα και μέσα από το chat του face book να κάνω ένα διάλλειμα να ακούσω τι είχε να πει (εξάλλου είναι ξένος σε μένα άνθρωπος, χωρίς βάρος ) .


Come round ...
'Cause I want the one I can't have
And it's driving me mad
It's all over, all over, all over my face



Τελικά χτες είχε χωρίσει από ένα παιδί (μου έκανε και come out , με μάλλον αμήχανο τρόπο ) . Ήταν ενάμισι χρόνο μαζί ,ήταν μικρός (στα 22 ,έξι χρόνια μικρότερος του ) ,τον αγαπάει πάνω από την ζωή του , είναι ένα υπέροχο αγνό πλάσμα για το οποίο φοβάται τι θα γίνει άμα βγει στον κόσμο τι έχει να πάθει . Χώρισαν γιατί κατά τα λεγόμενα του εικοσάχρονου «δεν πρόσεχε τον εαυτό του σε οικονομικά και θέματα εργασίας»


A double bed
And a stalwart lover for sure
These are the riches of the poor



Διάβαζα έναν άνθρωπο που μπροστά μου έβγαζε τα σωθικά του, μάλλον έκλαιγε . Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να προσπαθώ να μην πω ατό που σκεφτόμουν ,να μην βγάλω την κυνικότητα μου , να μην μιλήσω ρεαλιστικά , να είμαι καθησυχαστικός . Από την μία εντυπωσιαζόμουν από την καθαρή αγάπη του άλλου , από την άλλη αναρωτιόμουν πόσο άλλαξα τελευταία ,μήπως πριν από λίγους μήνες έτσι δεν έγραφα ;


And if you ever need self-validation
Just meet me in the alley by the
Railway station
It's all over my face
Oh ...

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Trying to get my hands clean in dirty water




Said gonna be a revival tonight ooh
I wanna see a revival yeah
Gonna be a revival tonight
Lord, let there be a revival yeah



Ο φίλος μου ο Νίκος ο Δ. είχε αναπτύξει μια θεωρία που ανέλυε με πάθος : κάποια στιγμή ,όταν είσαι σε μία σχέση με έναν άνθρωπο συνειδητά ή ασυνείδητα βάζεις μία στάμπα πάνω του – ιδιοκτησίας . Πολλές σχέσεις χρειάζονται αυτή τη στάμπα για να εξελιχθούν (και ας σκούζει η Δήμου πως κανείς δεν είναι κανενός και αυτή είναι η Ελένη ) , άλλες καταστρέφονται από το βάρος της, αλλά η στάμπα μένει εκεί , και μετά από το χωρισμό. Και μια και τίποτα δεν είναι για πάντα (αλλά τίποτα) μένεις μόνος με τις στάμπες που έχεις πάνω σου και τις στάμπες σου πάνω σε σώματα πια ξένα.


Forgive what I have done
It means my soul's survival, oohh
I need you so,it's sin
Put an end to my suffering oh



Ο φίλος μου ένιωθε άσχημα κάθε φορά που έβλεπε την παλιά του κοπέλα (ίσως μια από της πιο υπέροχες γυναίκες που έχω γνωρίσει ) με τον διάδοχό του, και ας ήταν ομολογουμένως πολύ καλό παιδί . Έλεγε πως κάτι πράσινο και κακό θέλει α κατέβει από το στόμα του και να φωνάξει “MINEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE” .


I wanna see a revival tonight
Lord, let there be a revival yeah
I need to see a revival tonight oh
Wanna see a revival oohh



Τον νιώθω ,καταλαβαίνω. Ανάμεσα σε δύο πρώην (ήταν διαδοχικές σχέσεις για να προλάβω σχόλια πολυγαμίας – όχι ότι έχω κάτι με την πολυγαμία ,το big love είναι καλή σειρά) , ο ένας να βλέπει το βήμα σημειωτόν μου μέσα από όσα γράφω ,και ο άλλος να προχωράει αποκλείοντάς με από τη ζωή του (με λίγο αστείο τρόπο ,έχει και η ζωή το sick sense of humor ) . Κατά κάποιον τρόπο αυτές οι δύο καταστάσεις ισορροπούν (δυναμικά) . Και εγώ ακούω το “mineminemine” μέσα μου ,αλλά προσπαθώ να ακούσω πιο δυνατά το «Θέλω να είναι καλά και τίποτα άλλο» .


I need you so,it's sin
Put an end to my suffering
I wanna see a revival tonight
Lord, there needs to be a reviva
l


Ένας φίλος μου (άλλος) λέει πως θα γίνει πιο εύκολο όταν στρώσει η ζωή μου. Και μια φίλη μου λέει πως πρέπει να την βλέπω πιο συχνά και να βασίζομαι σε γνωστές σταθερές (δίκιο έχει ) .


Why am I so blind with my eyes wide open? yeah
Now I need someone
Let this dark night be done oh

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Lately it seems everything that we touch… (part2 )




Move your hands
If move them you must at a steady pace
Ever so lightly
Wander off accordingly
Leave not a single trace



Η ωρίμανση ενός τραγουδιού : Το ακούς ,συνήθως ανάμεσα σε πλήθος άλλων – μερικές φορές τυχαία , μερικές φορές συστημένο . Κάτι σε αυτό το σε κάνει να το ξανακούσεις – το κάτι μπορεί να είναι από το shuffle μέχρι ένα στοίχο . Και να το ξανακούσεις. Και έτσι κάποια τραγούδια τα ακούς συνέχεια . Και μετά ,έρχονται και άλλα τραγούδια που τα καις . Και ίσως για λίγο σταματάς ,λίγο ξεχνάς το τραγούδι .


Close your eyes
If close them you must momentarily
Only for me now open wide
And let them reside in the awakening of life



Και την κατάλληλη στιγμή – αν είναι από τα τραγούδια ωρίμανσης – το ξανακούς και νιώθεις όλα τα ευχάριστα ,να σου ξεριζώνουν τα δόντια, να σου βγάζουν τα νύχια ,να σου τρυπάνε την σάρκα . Και επειδή είναι κάτι παλιό ,αντιμετωπίζεις και τις αναμνήσεις, και επειδή έχει χωνευτεί καλά μέσα σου ξέρεις κάθε στοίχο του ,και το αγαπάς ξανά και το μισείς και λίγο που σου σηκώνει τις τρίχες στο λαιμό και σε ρίχνει τον υπόλοιπο και σε επηρεάζει πολύ περισσότερο από ότι ένα τραγούδι και πέντε γραμμές θα έπρεπε.


Patiently hauling the weight of our infancy
I remember every sound
Every single heartbreaking sound



Δεν ωριμάζουν έτσι τα πιο πολλά τραγούδια ,θέλει τραγούδι με πόνο και απογοήτευση και ίσως για μόνιμα σφάλματά σου και αγωνίες και αποτυχίες. Και θέλει και το άτομο που θα βάλει το τραγούδι στόμα του και δεν θα το βγάλει .


Heavenly memories cut like a knife
Carving its way through the remains of us
Lately it seems everything that we touch
Gradually turns to the softest of dust



Και κολλάς , το ακούς ανυπεράσπιστος στο repeat , πότε - πότε το τραγουδάς , θες να το μοιραστείς για να το χαρούν και οι άλλοι , ή για να λυπηθούν και οι άλλοι και να δουν τι σε παιδεύει ,ίσως και για να ρωτήσουν «σίγουρα?» στο είσαι καλά που θα απαντήσεις με το «όλα καλά όλα ανθηρά». Λίγο dramaz είναι υγειές ,κρατάει και την επιδερμίδα φρέσκια .


We have revalued the worst parts in us
We have betrayed the delusion of trust
Lately it seems everything that we touch
Gradually turns into piles of dust
Sweet soft dust



Και φυσικά μετά οι βαρυασήμαντες δηλώσεις – αγαπάω τους Tiger Lou γιατί μέσα σε ένα εξαιρετικό cd με συνέχεια και σταθερή κεντρική ιδέα χώρεσαν έναν ύμνο στην αποσύνθεση και την μνήμη . Λίγο ακόμα και θα έκανα ανάλυση στοίχο προς στοίχο ,όπως στα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας , είχα ταλέντο σε αυτό , 20αρια μάζευα το φυτό.


But everything that you took from me
Was mine to give
And everything that you thought you gave
Wasn't there at all

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Get ready for love! Get ready!




Calling every boy and girl
Calling all around the world
Calling every boy and girl
Calling all around the world

Get ready for love!



Στο συνήθη χώρο έμπνευσης μου – ταξί - και παίζει Άντζελα ,τον γνωστό ύμνο κάθε προβληματικού «Ποια θυσία» . Έχοντας μόλις δει για χατίρι ενός date το I love Karditsa (Ναι έπεσα τόσο χαμηλά, και ξέρω πως μόνο και μόνο που άκουσα γέλια από δίπλα δεν υπάρχει ελπίδα επικοινωνίας με αυτό το παιδί, τσάμπα κόπος ) αναρωτήθηκα γενικά τι έχω κάνει για κατά περιόδους dates, σχέσεις etc (και τι έχουν κάνει για μένα , δεν είναι χαρούμενη διαδικασία ) . Η λίστα μου φάνηκε εξοντωτικά μεγάλη , έχω κάνει πολλές μαλακίες τελικά ( oooh yeah ,και δυστυχώς για κάποιες από αυτές υπάρχουν φωτογραφικά ενοχοποιητικά στοιχεία ) .


I searched the seven seas and I've looked
under the carpet
And browsed through the brochures
that govern the skies



Αξίζει ;Την απάντηση δεν την βρίσκεις μέσα ,την βλέπεις δίπλα . Τόσος κόσμος κάνει τις υπερβάσεις του , ρίχνει μούτρα και περηφάνιες και αξιοπρέπειες ,αλλά στο τέλος βρίσκει την ευτυχία, όχι ? Irony has something to do with iron που λένε και πιο βόρια. Δεν θέλω άλλο κρύο ,θέλω ήλιο.


Praise Him till you've forgotten
what you're praising Him for
Praise Him till you've forgotten
what you're praising Him for
Then praise Him a little bit more

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

A stable’s where you learn to be in charge and not take shit




Slowly the earth turns
And horses come and go
My pony’s shrinking
I never stop to grow



Την παιδική μου ηλικία την πέρασα σε μια μεσαίου μεγέθους επαρχιακή πόλη . Νομίζω πως η πόλη αυτή είναι ακόμα και τώρα ο ορισμός της επαρχίας για μένα – έχω ζήσει και σε χωριό για λίγο αλλά εκεί δεν νιώθεις επαρχιώτης, νιώθεις απλά εκτός. Από τα πρώτα που μαθαίνεις λοιπόν σε μια τέτοια πόλη είναι πως η γνώμη του άλλου μετράει . Και μετράει μάλλον πολύ περισσότερο από την όποια δική σου επιθυμία . Πρώτα βλέπεις τι έχει αν πει το περιβάλλον για τους γύρω σου – και κάπου εκεί καταλαβαίνεις πως τα σχόλια που χτυπούν την ανύπαντρη καθηγήτρια ,το παιδί τον χωρισμένων γονιών , τον «τοιούτο» διακοσμητή με τον αλβανό γκόμενο θα έρθουν κάποια στιγμή πάνω σου .


I tighten the girdle and I shorten the reins
She supplies raw power
I direct it with my skills
Right into the wild we go
It’s a dark green?
Pony’s warming from her light brown body
Rises a smell of sweat



Και ακόμα και ενώ είσαι παιδί έρχονται βασικά , εξάλλου ακόμα και να προσπαθείς να κρυφτείς με το να γίνεις ένα με τον όχλο θα ακούσεις να λένε στον πατέρα σου ότι αδελφή σου θεωρείται «Κακή επιρροή» , θα ακούσεις κακίες για το γάμο των δικών σου ,θα ακούσεις να ψιθυρίζουν κάτι για σένα ( προσωπικά και αρκετά αστεία για έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να πάρει ούτε ασπιρίνη εύκολα, είχα την φήμη του ναρκομανή - νομίζω το gay ή το είχαν σίγουρο ή το είχαν για λιγότερο ενδιαφέρον ) . Θυμάμαι με φρίκη ένα χρόνο πριν δώσω πανελλαδικές να βλέπω τον κόσμο να αγοράζει την τοπική εφημερίδα που έβγαζε κάθε χρόνο τις βαθμολογίες των πανελληνίων , να υπογραμμίζουν τους βαθμούς των γνωστών τους ,και εγώ να αναρωτιέμαι τι θα γίνει την επόμενη χρονιά που θα είναι το δικό μου όνομα εκεί .


Tickle the palm of my hand with grey eager lips
I give you sugar pony if you give me obedience
Tickle the palm of my hand with grey eager lips
I give you sugar pony if you give me this



Μαθαίνεις λοιπόν να ζεις με αυτό ή φεύγεις . Και ακόμα και αν φύγεις το κουβαλάς μαζί σου συνήθως για κάμποσο καιρό , δύσκολα ξεφεύγεις από την «Πόλις» που πάντα σε κυνηγά . Πια δεν με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος , κάνω αυτό που θέλω . Και όσοι με αγαπούν με καταλαβαίνουν.


God I miss the horses
The way they used to look at me
Oh God I miss the horses
The way they used to make me feel

I'll make it on my own.



You don’t need matches to make something burn

Left me your ashes and walk away

All I can think of is how to get back

Taking it day by day



Ένιωσα λίγο αχάριστος σήμερα καθώς γυρνούσα σπίτι . Είχα περάσει τόσο όμορφα σήμερα ,μια μέρα με επιτραπέζια και με κόσμο και χωρίς προβλήματα . Τον τελευταίο καιρό γκρινιάζω πιο πολύ από ότι πρέπει


Είμαι ευγνώμων λοιπόν για όσα έχω : υγεία , δουλειά ,οικογένεια ,φίλους ,υλικά αγαθά ,την γάτα μου ακουμπισμένη πάνω στο χέρι και το keyboard.


Είμαι ευγνώμων για όσα είχα : έρωτες , γνωριμίες ,ευκαιρίες , ταξίδια ,εμπειρίες ,φίλους.


Είμαι ευγνώμων για όσα μπορώ να ελπίζω να έχω : την υπομονή των ανθρώπων που είναι κοντά μου ,την αγάπη της οικογένειας μου, την ελπίδα μου πως όλα θα πάνε καλά.


I’ll make it on my own

Make it on my own again

Baby’s gone

I’m on my own again.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Λιγότερο απ'αυτό




Τα βήματά σου χάνονται στα βήματα των άλλων...


Δίπλα μου έχει αρχίσει η βαριά αναπνοή ,σε λίγο μάλλον θα ακούσω κανονικό ροχαλητό .Και αν και αυτό το αρκετά κρύο βράδυ (οποιαδήποτε θερμοκρασία κάτω από 35C είναι πολύ κρύο ) επέλεξα να μην κοιμηθώ μόνος, ουσιαστικά δεν έχω ύπνο ,η μοναξιά του γεμάτου κρεβατιού . Η γνωριμία μου μάλλον θα έχει την διάρκεια ζωής μεθυσμένου τουρίστα στο κακόφημο μέρος της πόλης και σύντομα θα ξεχαστεί . Είναι μαγικό πως μας μαθαίνουν για χρόνια πώς να θυμόμαστε για να προσπαθούμε μετά να ξεχνάμε – είτε συνειδητά είτε σαν αυτόματο μηχανισμό άμυνας. Ίσως και ότι γράφω εδώ είναι μια άσκηση μνήμης – το ημερολόγιο του μαθητή του δημοτικού . Και κάπως έτσι κοιμάμαι τελικά και μετά μετρό και γυρνάω σπίτι .


Τα βήματά σου χάνονται στα βήματα των άλλων...

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

"There's too much confusion, I can't get no relief.




"There are many here among us who feel that life is but a joke.
But you and I, we've been through that, and this is not our fate,



Παλιά ήμουν νομίζω αρκετά snob . Χωρίς να έχω ιδιαίτερο λόγο είχα μια ιδέα για τον εαυτό μου . Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις έφαγα τα μούτρα μου αρκετά για να μου φύγει , δύσκολο να κρατάς την μύτη ψηλά πατώντας την μπανανόφλουδα .


"There must be some way out of here,"


Αλλά σε ένα τομέα είμαι απαράλλακτος τελικά – μουσική . Παλιά κρατούσα την μύτη ψηλά για τα σκουπίδια - πρόχειρο μουσικό fast food . Σήμερα έφτασα στο ιδιαίτερο σημείο να θυμώνω που σε άτομα με γενικά κακό γούστο αρέσουν τραγούδια που αγαπάω – σαν να μου τα μαγάριζαν που τα άκουσαν . Το να λέει ο άλλος «τριπάρω με house και Preisner» κάνει την φλέβα στο μέτωπο να χτυπάει λίγο πιο έντονα. Σαν κάποιος να εισβάλει στο geek βασίλειο μου , και εγώ γεροντοκοριάζω.


Businessmen, they drink my wine, plowmen dig my earth,
None of them along the line know what any of it is worth."

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

My mind's gone drifting again




so lean your head right back
and ponder this
where is it i've been
what did i miss



Μετά από ένα μικρό αριθμό βατράχων που προσπαθούσαν να με πείσουν πως είναι πρίγκιπες ,βγήκα ένα date της προκοπής . Η συζήτηση ήταν ενδιαφέρουσα , η ταινία βλεπόταν , το ποτό το χάρηκα, ο τρόπος που έπιασε το χέρι για να δει το ρολόι μου ήταν γλυκός ,γύρισα σπίτι με χαμόγελο .


where is it i've been
what is it i've done
has the night just begun
where do i go


why can't you come ?



Και μετά σκέφτηκα ότι κάνει το ίδιο επάγγελμα με τον πρώην μου . Και σπούδασε όπου σπούδασε ο πρώην . Και έχει κάνει και μουσικές σπουδές ( όπως ο μάντεψε ποιος ) . Και έχει ζήσει και πολύ έξω . Και έχει και το ίδιο ( περίπου ) χρώμα μαλλιών και fashion sense . Και ίδια ηλικία . Αφμ δεν κοίταξα αν έχουν το ίδιο. Σκιάχτηκα .


my lips and my tounge
has turned out blue
you laughed right in my face
before i knew
my mind's gone drifting again

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Πού την έχεις την κρυψώνα




Εγώ τ' ανάβω εκείνο σβήνει
εγώ τ' ανάβω εκείνο σβήνει



Όσο ήμουν Θεσσαλονίκη δεν ήμουν σίγουρος αν θα κατέληγα Αθήνα (και για μία περίοδο δεν ήθελα κιόλας ) ,αλλά έλεγα αν ζούσα Αθήνα θα έκανα αυτό, θα έκανα το άλλο, θα έβλεπα τον τάδε συχνά ,θα πήγαινα εκεί…


Τρία χρόνια μετά φυσικά γελάω , νομίζω πως ουσιαστικά άρχισα να ζω εδώ σαν να είναι το σπίτι μου μόλις από το Σεπτέμβριο . Και δεν έκανα παρά ελάχιστα από αυτά που ήθελα .


Ήθελα πολλά λοιπόν , και ανάμεσα σε αυτά ήταν να βλέπω την Σωτηρία Λεονάρδου πιο συχνά – στην Θεσσαλονίκη την είχα δει σε κάθε εμφάνισή της –και τώρα δεν ξέρω ,θα την δω? Έμαθα πως είναι άρρωστη και δεν μπορώ να μάθω άλλα .


Το τραγούδι είναι από τις 29 Σεπτέμβρη του 2003. Ήμουν πολύ χαρούμενος εκείνο το βράδυ.


ήμουνα στη γη βελόνη
που πατάς και σε αγκυλώνει

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Που θα πας ;




Που θα πας
Ρίνα μου
Ρίνα - Κατερίνα μου



Πρέπει αν είμαι από τους λίγους που βγήκαν από την περίοδο των εορτών με λιγότερα κιλά. Και κουρασμένος όπως όλοι – απλά χωρίς να έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο . Τώρα όμως κάνω σχέδια – ταξίδια ,βόλτες (και ολίγον dating στο mix)


Ps 1 : Πόσο ύμνος είναι άσμα που περιγράφει πολυπρόσωπη συνεύρεση στην παραλία
Ps 2 : Συχνά με πιάνει να απαντήσω σε comments . Τότε είναι καλό να παίρνω μια βαθειά ανάσα και να απομακρύνομαι από το pc ,δεν πρέπει να κακομαθαίνω τους 3 αναγνώστες μου.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Fever all through the night



Fever
In the morning
Fever all through the night



Είναι ο γκόμενος ενός σχετικά καλού μου φίλου . Δεν είναι κολλητός ή κάτι τέτοιο ,αλλά από τους ανθρώπους που νιώθεις σαν αδελφούς , που τους νοιάζεσαι . Με το που τον γνώρισα τον αντιπάθησα . Καθώς διαχέονταν λεπτομέρειες για την σχέση τους και έβλεπα ένα δυο στοιχεία τον αντιπάθησα ακόμα πιο πολύ .


Σήμερα είμαι σίγουρος πως έχω αναρρώσει επιτέλους : είδα την αφεντομουτσουνάρα του στο face book (έχει εκείνη την φάτσα σαν νυφίτσα ,με όλο το κύρος και την σοφία του συγκριμένου ζώου ) και ήθελα να σηκωθώ να τον δείρω . Α, έπεσε και ο πυρετός ,οπότε δεν νιώθω σαν ψωμί σε φρυγανιέρα (και αυτό βοηθάει ).


Fever is'nt such a new thing
Fever start long ago

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Young at love and life.




So young at love...


Τελικά πιο ευχάριστο πράγμα στο κόσμο είναι το αίσθημα ότι ο γαμημένος ο πυρετός έπεσε. Την πάτησα και εγώ στις γιορτές , αρρώστησα , δεν πρόσεξα, αντί να κάτσω στα αυγά μου βγήκα αρκετά έξω , και τώρα αυτό που περιμένω είναι να ξανανεβεί ο πυρετός μόλις περάσει το αντιπυρετικό . Σε δεύτερη σκέψη ίσως δεν έπρεπε να τρέχω σαν το βλαμμένο μέσα στο κρύο . Τουλάχιστον έχω δει δύο σεζόν Qi μέχρι τώρα και έτσι νιώθω πολύ έξυπνος και γεμάτος με ενδιαφέρουσες γνώσεις. Και έγινα και φίλος στο face book με το κορίτσι που φίλησα στα 13 μου .Μεγάλες στιγμές.


So young at life.

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

I'll survive the winter of Paris




Cars a la plage de Saint Tropez
A summer day I meet you there
I take your hand I say mon chere
And we're in love



Τελευταίο πράγμα που έκανα στο 09 : παράγγειλα πίτσα μαζί με τον κολλητό μου

Πρώτος άνθρωπος που ευχύθηκα : ο κολλητός

Πρώτος άνθρωπος που πήρα τηλ : η μάνα μου (allllll time classic )

Πρώτο τραγούδι που άκουσα – επιλογή μου και όχι από τις παπαριές που ακούει τελευταία ο κολλητός : Raise it up! Αχ ρε Florence .

Πρώτο πράγμα που έφαγα : η πίτσα που λέγαμε. Ήταν μέτρια.

Πρώτο πράγμα που ήπια : κόλα λάιτ.

Δεύτερο πράγμα που ήπια (στο bar πια ) : Batidda Batidda de coco εγώ την καρδιά μου δεν την δανείζω με τόκο

Τρίτο πράγμα που ήπια : Battida de Cocoo – και όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι

Πρώτη γκάφα του 10 : Είστε πολύ χαριτωμένο ζευγάρι πολύ σας χαίρομε. Σε μια κλώνο στο ξανθό της Πρωτοψάλτη που χόρευε με μία κοπέλα και συνάντησα στις τουαλέτες. Δεν ήταν ζευγάρι . Το πήρε καλά .

Τέταρτο ποτό που ήπια : Battida de Cocooooo : λέω πάαααααααντα χαλάλιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Πέμπτο ποτό που ήπια : καιιιιιιι Battida de Cocο

Πρώτο τραγούδι που έπαιξε η dj και με χαροποίησε : La Plage de San Tropez .

Έκτο ποτό που ήπια : take a wiiiild guess .

Έβδομο ποτό που ήπια : το πρώτο που ο barman κατάλαβε πως θέλω και κανέλα στο ποτό

Πρώτο πράγμα που θα με προκαλέσει να γίνω βίαιος στο 2010 : να ακούσω άλλη μια φορά “το καλά να μας μπει!” συνοδευόμενο από το γνωστό κλείσιμο ματιού .

Φορές που ήμουν αγενείς απόψε : Ουσιαστικά μια . Με ρώτησαν τι ζώδιο είμαι . Απάντησα πως οι άνθρωποι που πιστεύουν σε ζώδια είναι αυτοί στους οποίους η λοβοτομή είναι πράξη αγάπης . Είναι αγένεια να λες την αλήθεια τόσο άμεσα ,ντρέπομαι .

Πρώτη δημιουργική πράξη για το 2010 : Παρέφρασα την ευχετική μαντινάδα « Χρόνια πολλά δεν θα σου πω ,γιατί θα σου τα πουν πολλοί – μονάχα ένα θα σου πω – το έτος καλά να μπει» σε «..μονάχα ένα θα σου πω – είσαι μέγα τσουλί»

Δεύτερη δημιουργική πράξη για το 2010 : ΄Γράφω ασυνάρτητες πρώτες σκέψεις εδώ ένα μέρος που στρεβλώνεται από την παρουία του πρωην μου (αλλά είναι δικό μου ?)


Crying when I empty
My last bottle of chablis
I'll survive the winter of Paris