Πήρα εκατό φορές

Πήρα να σου πω φιλιά
με το φως σβηστό.
Ευτυχώς που είν' η δουλειά
και θα ξεχαστώ.


Η μοναξιά του ύπνου - το ζευγάρι που κοιμάτε στα διπλανά καθίσματα . Αυτός χαμένος στον ύπνο και αυτή να τον κοιτάζει. Προσπαθώ να μην εισβάλω,δεν τα καταφέρνω πλήρως. Από την άλλη πλευρά δύο χρόνιοι φίλοι μου ,που τους κουβάλησα από τα παιδικά μου χρόνια βασικά .κοιμούνται και αυτοί και εγώ σου γράφω. Κοιτάζω πάλι δίπλα ,εισβάλω λίγο ακόμα , η γυναίκα φύλακας άγγελος στον ύπνο ακόμα .


Σ' ένα κόκκινο χαρτί
μ' ενα μπλε στιλό
μου 'χες γράψει πώς και τι
και τον αριθμό.


Βάζω το χέρι μου να ακουμπά τα μαλλιά σου , να σε προστατεύσει από τους εφιάλτες σου . Θέλω να σου τραγουδήσω ξανά παράφωνα στο αυτί , να σε κάνω να κλείσεις πάλι τα μάτια βιαστικά για να σταματήσω . Θέλω να κοιμάσαι με όνειρα γλυκά.



Και μιλούσαμ' ως αργά
δε σ' αφήνω, δεν
κι όπως σ' έχανε η καρδιά
πήρε το μηδέν.

Θέλω δυο μάτια ολοκαυτώματα

Δεν θέλω τις συνηθισμένες μικρές σιωπές
Και τις κόυβέντες τις μεγάλες
...
Θέλω δυο μάτια ολοκαυτώματα
Και μια συνηθισμένη καλημέρα

Πως την έπαθα δεν ξέρω

Να ζητάω
Για φαντάσου
Τα παράνομα φιλία σου
Και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.


Είμαι κ εγώ ΤΜΒ (Τεράστιο Μικρό Βλαχάκι - πρόβατος clopyright) - και μετράω τις μέρες και τις ώρες μαζί και γιορτάζω σήμερα τους 8 μήνες μαζί σου , το πεταριστό σου γελάκι στο τηλέφωνο , οι χαζές μου ερωτήσεις ,το άγχος μου όταν δεν απαντάς και όλη την μικροαστική αγάπη που έχω για σένα .Κάθε μέρα ξαφνίαζομαι που κάνεις υπομονή μαζί μου,που είμαστε μαζί ,που περνάμε χρόνο μαζί. Είμαι ένα απόλυτα (ντιπ για ντιπ ) τεράστιο μικρό βλαχάκι που σε αγαπάει 8 μήνες (ή όπως είπες μια δεκαετία in gay years) .


Συ μου χάραξες πορεία...

I told you, forever

Now life is sweet
And what it brings
I tried to take


Η μέρα της επιστροφής - σχεδόν πάντα με το ίδιο τελετουργικό .Ελάχιστος ύπνος , αναβλητικότητα σε όλα , πάλι καλά που με όλα τα ταξίδια έχω μάθει να μαζεύω αποσκευές και να στριμώχνω πράγματα από εδώ και κει . Και στις 5 το πρωί τρέχω στη θάλασσα για το τελευταίο πρωινό μπάνιο . Το νερό παραδόξως πολύ ζεστό ,βασικά όλος ο τόπος βράζει . Και μέσα στο τρέξιμο να γυρίσω σπίτι , να φύγω με τον 7 και όλα να είναι στην εντέλεια , να ποτίσω και λίγο τα δέντρα ,δεν προλαβαίνω να μελαγχολήσω .Κοιμάμαι με την μία στο λεωφορείο , ξυπνάω και είμαι στην Αθήνα .


I looked ahead
I'm sure I saw you there


Πάλι τρέξιμο – να ταχτοποιήσω τα πάντα , να βάλω σαν καλός αγρότης την παραγωγή μου στο ψυγείο . Σε φαντάζομαι να κοιτάς με απορία να φτιάχνω γλυκό νεράντζι και σε νιώθω λίγο πιο κοντά μου.


Memory fuses and shatters like glass
Mercurial future, forget the past
It's you, it's what I feel.


I told you, forever
I love you, forever
I told you, I love you
I love you, forever
I told you, forever
You never, you never
You told me forever

Let’s stick around for the second coming

I fall asleep to the sound of crickets
Come feel my skin
Come touch my hair


Πρώτα κόβεις απαλά στην βάση του λουλουδιού .Μετά τραβάς αργά μέχρι να βγει έξω η σταγόνα . Συνέχεια τραγούδια λένε για το αγιόκλημα και το γιασεμί , καλοκαιρινά βράδια που μυρίζουν από αυτά – και συνέχεια άλλοι μνημονεύουν αυτά τα τραγούδια , αλλά για μένα το αγιόκλημα είναι κάτι παραπάνω ,είναι γεύση . Μου έμαθε όταν ήμουν μικρός η μάνα μου πώς να τα ανοίγω ,και από τότε δεν καταλαβαίνω καλοκαίρι χωρίς να δοκιμάσω αγιόκλημα. Λιγώνεσαι από την γλύκα και αμέσως μετά κάτι γήινο σε προσγειώνει .


Hold on
Hold on
This is all they said
Hold on
Hold on


Σε ευχαριστώ για χτες, κάθε στιγμή των γενεθλίων μου ήταν όσο καλή μπορούσες να την κάνεις .Και ας λες πως έκανες απλά ότι έκανες γιατί σου άρεσε εσένα . Ξαναδιαβάζω τα γράμματά σου , ακούω τα τραγούδια που μου έστειλες (δικό σου το τραγούδι που έβαλα σήμερα ).


I fall asleep to the sound of crickets

Restless

Nothing like a belly full of stitches to let you know you’re alive
Nothing like the leash of limitation to make you wanna try
Nothing like a dandy fortune teller to rush the next goodbye
Nothing like a naïve girl who’s wide sad eyes say
Why?
Why?
Why?


Από μακριά ακούω τον ντόπιο λαϊκό βάρδο να σκοτώνει έναν Μητροπάνο . Γάμος .βαφτίσια ..κάτι και στην κοσμική ταβέρνα έχει κόσμο. Παρασύρομαι και εγώ ,σιγοτραγουδώ με χαζό παράπονο . Έχω χρόνια να πάω σε ρεμπετολαϊκό μαγαζί – πάνω κάτω από τότε που πολλές ταυτόχρονες κυκλοφορίες βιβλίων με ανάγκασαν να δουλέψω σαν φοιτητής ένα Σάββατο για τον λογαριασμό της ΔΕΗ σε ένα τέτοιο . Τον σκοτώνω και εγώ ανελέητα τον Μητροπάνο . Και τον Διονυσίου . Ούτε καν στην Πίτσα Παπαδοπούλου δεν σταματάω ,πρέπει να είναι και παραγγελιά , «Κ έχω το φως να καίει ,για να δεις πως δεν κοιμάμαι ..» . Έχω ντέρτια φαίνεται ,νεύρα ίσως λίγο .


Hug me.

Touch me

Hold me down

Until I can’t resist

Cause I have been so restless,

Restless

And I am tired of this.


Κακά τα ψέματα – το μόνο που με εμπνέει να γράφω είσαι εσύ . Λοιπόν , σου ζητάω ,πολύ ευγενικά , και παρουσία ευγενέστατου κοινού , όλοι κύριοι (και δύο κυρίες από όσο ξέρω, έξω η Ελ. και Χ. δεν νομίζω να διαβάζουν άλλες γυναίκες το blog ) να μου φτιάξεις την διάθεση . Την Παρασκευή γερνάω επισήμως ένα χρόνο ακόμα, και για το καλό σου ,δεν θέλω να κάθομαι να γράφω δακρύβρεκτα μελαγχολικά post εδώ , ούτε να βάλω να παίζει Τσανακλίδου ( μην πω θα εμπιστευτώ Donna για μουσικές επιλογές ) . Θέλω να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις σου βάσει του συμβολαίου μας και να με κάνεις χαρούμενο όπως μόνο εσύ μπορείς . Σε αντίθετη περίπτωση και εσύ και πολλοί άλλοι θα υποφέρουν με μονολόγους για ρούχα που δεν είμαι σίγουρος σε πιο πρόγραμμα πλυσίματος να τα βάλω και κάποιον από Manchester να εύχεται στραβά γενέθλια .

Hug me.

Touch me

Hold me down

Until I can’t resist

Cause I have been so restless,

Restless

And I am tired of this.

Even the heart feels new

Possibly that’s why
I am on my way to see you
Tonight , for the second time I ,
I ride on the highway ,
My highway to you


Κάθομαι σε ένα είδος μικρού παραδείσου – ειδικά αν είσαι λίγο κοιλιόδουλος. Για να περιγράψω τα θαλασσινά που μου έχουν σερβίρει πρέπει να ανατρέξω σε κυριακάτικα ένθετα – μαστιχωτό χταπόδι , τραγανιστό καλαμάρι – και το κρασί παραγωγής του μαγαζιού είναι απόλυτα ταιριαστό . Για μένα κάθε γεύμα εδώ είναι το μέτρο σύγκρισης ,και λίγα μαγαζιά έχον καταφέρει να το φτάσουν (και εντός και εκτός). Κοιτάζω την θάλασσα , το ηλιοβασίλεμα και όλα αυτά τα απαραίτητα του ελληνικού καλοκαιριού ενώ μπροστά μου εκτυλίσσονται σκηνές από τηλεταινία του Lifetime : Η επί 30 χρόνια σύζυγος του ιδιοκτήτη τον ταΐζει στο στόμα ,και αυτός καταφέρνει και χαμογελάει . Πριν κάποια χρόνια είχε μια σοβαρή περιπέτεια στην υγεία του – και από παράλυτος κλινήρης, πλέον με την φροντίδα της συζύγου είναι εμφανώς καλύτερα .


On my highway to you
And I'll get the next exit
Stop and get a prespective
If that's what...


Αυτή τον κοιτάζει στα μάτια με λατρεία . Πολλές φορές μου είχε πει για τα υπέροχα χρόνια που πέρασαν μαζί ,για τα παιδία ,τα εγγόνια ,μου δείχνει φωτογραφίες .Και στα μάτια της βλέπω πραγματικά την αγάπη ενώ ταΐζει τον άνθρωπό της. Ζηλεύω – άθελα μου. Αναρωτιέμαι στιγμιαία αν θα έχω κάτι τέτοιο και εγώ , αυτή τη φροντίδα, αν κάποιος θα είναι στο πλάι μου αν όλα πάνε στραβά . Πιστεύω πως θα είναι , πως θα είσαι. Τους χαμογελάω και επιστρέφω στα χόρτα μου και τα ψαρικά μου.


Look into my eyes dear
Do you understand ?

So this is how it feels

6:45
And the sun has cut the sky and the clouds are still bleeding


Ξυπνάω νωρίς ,χωρίς προσπάθεια .Λίγος ύπνος ,αλλά νιώθω γεμάτος ενέργεια. Κοιτάζω τον Μαλιακό από το παράθυρό μου ,κοιτάζω το κινητό μου για ένα μήνυμά σου ,δεν έχεις στείλει κάτι – κατεβαίνω είκοσι σκαλιά και κόβω μια φέτα καρπούζι . Ντύνομαι βιαστικά και φροντίζω τον κήπο μου . Έστω και αν τον έχω παραμελήσει , η μανταρινιά έχει τα πιο υπέροχα όψιμα μανταρίνια.


10:25
And there's a girl with cold eyes but her stockings are running
And anyway
She's just the end of a melody that sings to me of you
So this is how it feels

To stagger from the undergrowth
And rediscover emptiness
Dancing on the beach


Φοράω το μαγιό μου, ακουστικά στα αυτιά , κοιτάζω το σπίτι μου .. Σε δυο λεπτά είμαι στη θάλασσα, περπατάω προς το μέρος που προτιμάω ,εφημερίδα για να διατηρώ την επαφή μου με τον κόσμο, αντηλιακό , ξαπλώστρα ,διάβασμα που διακόπτεται από βουτιές . Δυο κουβέντες με μια καθηγήτρια μου παλιά , τα νέα της, . Μιλάμε στο τηλέφωνο, η διάθεσή μου γίνεται καλύτερη νιώθω το χαμόγελό σου μέσα από τις γραμμές , λες πως με αγαπάς .


About 2:05
The band's on fire, it's a pyre and the bodies are burning
I'm still alive
But as the papers have assured me, I won't be for long
So this is how it feels

So this is how it feels
To walk upon the waves alone
With nothing to conceal
So this is how it feels
To crawl out from the accident
And die beneath your wheels


Nearly 4 am
I'm just a ripple in the tide and the tide is receding
I really can't pretend
That the end feels like anything more than a joke
So this is how it feels


Νυχτώνει και πηγαίνω σπίτι, τρώω κάτι βιαστικά , μπάνιο και έξοδος με παιδική φίλη – με γνώριζε όταν φορούσα ακόμα σιδεράκια – beach bar με κάθε ηλικία ,βλέπω τα δεκαπεντάχρονα και γελάω. Κάθομαι πάλι σε ξαπλώστρα , χάνομαι στα απέναντι φώτα. . Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να μείνω εδώ για πάντα – δουλειά μάλλον θα είχα, αλλά δεν θα είχα εσένα, δεν θα είχα τους φίλους μου. Ίσως σε πείσω κάποτε , σε φαντάζομαι να μαζεύεις ελιές – μια μια , με σεβασμό σε δέντρο και καρπό- και γελάω .


So this is how it feels
To throw your past onto the floor
And smash it beneath your heels
So this is how it feels
To catch your face in a broken glass
And know that that's what's real

6:45
And the sun has cut the sky and the clouds are still bleeding

Αν είμαστε έτσι καλά

μ' αυτή την αγάπη
που πότε σωπαίνει
και πότε μιλά
Μπορούμε να μπούμε
σε πλοία και τρένα
να δούμε πολλά ή κανένα


Ξέρεις δεν είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Κάθε άλλο . Ίσως ήμουν αισόδοξο παιδί ,αλλά την αισιοδοξία μου την έχασα νωρίς . Λίγο σαν ηττοπάθεια, λίγο σαν ρομαντισμό που τον άφησες έξω από το ψυγείο για πολλές μέρες και πήρε άσχημο χρώμα , η απαισιοδοξία μου ήταν σταθερή αξία μου . Μετά από κάθε ,έστω και μικρή ,νίκη κοίταζα πίσω μου, σίγουρος πως ένας ογκόλιθος θα με ακολουθεί ή πως η γέφυρα θα αρχίσει να πέφτει κάτω από τα πόδια μου .


Αν είμαστε έτσι γεροί
και νιώθουμε ωραία
που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί
Υπάρχει ένας χρόνος
στ' αλήθεια μεγάλος
να ζει για τον έναν ο άλλος


Ξέρεις μπορεί να είχα μια πιο χαλαρή εικόνα στην αρχή της γνωριμίας μας , αλλά δεν περίμενα ό,τι ακολούθησε. Μόλις έχω μαζέψει τα ρούχα μου - τρεις μέρες θα είμαι στο φυσικό μου χώρο με την θαλασσά μου και τα δέντρα μου και το χώριο μου. Νιώθω σαν να έχουν αφήσει για πρώτη φορά να έχει αναπτυχθει ο ρομαντισμός μου χώρις να τον κλαδέψουν στην μορφή που τους βολεύει. Και πάω εκεί σαν να έχω κερδίσει , έστω και δεν είναι νίκη χωρις τις δυσκολίες της,έστω και αν είχα πει πως θα χάσω. Σε έχω συνέχεια στο μυαλό μου .


Αν είμαστε έτσι ζεστά
και κάνουμε αστεία
στη μέση του δρόμου
στον κόσμο μπροστά
Δεν ξέρω τι άλλο
μπορούσα να ελπίζω
θα χάσω είχα πει μα κερδίζω


θα χάσω είχα πει μα κερδίζω

All I need is you tonight

Do you remember the first kiss?
Star shooting across the sky


Με αυτό το τραγούδι ξεκίνησε χρόνια πριν μια ενφάνιση στο Rockwave η Pj. Εγώ ήθελα να έχω χωθεί πρώτη σειρά ,αλλά ο φίλος μου είχε μαζί την κοπέλα του - η οποιά είχε σκαρφαλώσει πάνω του για να βλέπει. Ήμουν χαμένος από τις πρώτες λέξεις του τραγουδιού ,στα πρώτα μου φιλιά που είχα - τους πρώτους έρωτες μου ,τα πρώτα μου ατσούμπαλα (εξαιρετικά ατσούμπαλα ) χείλη που φίλησα -και γιατί να μην έχω κάτι τόσο απλό όσο τα παιδιά δίπλα μου που απλά είχαν ενώσει τα χείλη τους. Και σκεφτόμουν και τα πρώτα φιλιά που θα έχω ,μέσα σε τρία λεπτά τραγουδιού εγώ απελπιζόμουν και αναζητούσα και έψαχνα το πρώτο φιλί που θα έσβηνε τα άλλα - το φιλί που θα ταύτιζα με το τραγούδι .


And I draw a line
To your heart today
To heart from mine
A line to keep us safe


Τώρα ,ο φίλος μου είναι ακόμα εδώ. Και εγώ σκέφτομαι τα τηλέφωνα ,τα msgs ,τα χαζοpost μου, την φορά που έτρεχα κατάκοπος την μισή Αθήνα (για να μην αργίσω τα πέντε λεπτά ), και τώρα που φοβάμαι μην μου αρρωστήσεις , και το πρώτο φιλί . Σε περιμένω .


Watch the stars now moving
Across the sky
Keep this feeling
Safe tonight

Ακόμα και αν φύγεις...

για το γύρο του κόσμου
θα' σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί


Όλα χτες ήταν σχεδόν ιδανικά . Μια Αρλέτα με όλο καλύτερη κατάσταση υγείας και με πολύ καλή διάθεση , κόσμος που την αγαπούσε , όμορφα τραγούδια , ένα γλυκό ζευγάρι στο ταξί του γυρισμού, που ήρθε από το Ισραήλ μόνο και μόνο για να την δει. Το μόνο που έλειπε ήταν εσύ να γυρίσω να σε κοιτάξω σε κάποια τραγούδια κ να σου πιάσω το χέρι (οκ,σε πολλά τραγούδια ). Από βδομάδα δεν γλιτώνεις.


Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Μη φοβηθείς

Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μεσ’ στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ’ το παραθυρό σου


Στο σημείο αυτό γίνομαι το κλασσικό fan boy : Αύριο έχει Αρλέτα!Πέρα από τα μάλλον πολλά τις τραγούδια που έχω βάλει εδώ ,πέρα από τα άλλα τόσα που είπαν σ'αγάπω όταν έπρεπε , πέρα από τις πολλές όμορφες βραδιές που πέρασα μαζί της (και είναι απίστευτο να κάθεται στο τραπέζι σου αφού μόλις έχει τραγουδήσει και να σου λέει ιστορίες ) και πέρα από την αγάπη μου στο προσωπό της - από τα λίγα πρόσωπα που ήταν τόσο ζεστά όταν ήρθα από Θεσσαλονίκη... Είναι η Αρλέτα που σχεδόν έχασα με την ιστορία της υγείας της και μετά από ένα χρόνο είδα ξανά στην σκηνή - όσο κυνικός και απαισιόδοξος και να θέλω να είμαι ,το τέλος (η μάλλον η συνέχεια) είναι σαν finale σε ταινία lifetime - γλυκό ,ήρεμο και αιδιόδοξο.Και όταν θα την ακούσω θα είναι κοντά μου και όποιος λείπει (ναι μπορώ να είμαι τόσο γλυκανάλατος και χωρίς να πάσχω από διαβήτη )


Το προσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει

Έρωτα εσύ, με περισσή

όταν λαβώνεις δύναμη,
μηδ' όνομα καλό από σε
μηδ' αρετή μπορεί να βγει.


Νομίζω πως υπάρχουν κάποια τραγούδια που δεν σε αφήνουν να πεις πολλά άλλα . Τα λένε όλα. Πολύ απλά - τόσο απλά που σβήνεις οτι σχεδόν βαρύγδουπο πας να γράψεις και αφήνεις το τραγούδι. Το αφιερώνω εκεί που έχω αφιερώσει και όλο το blog (και όχι μόνο το blog)


Μα μετρημένα αν πορευτεί
η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή
θεά δεν έχει νοστιμιά.

I breathe out, you breathe in

I carry your heart here with me
I carry it in my heart
I carry your heart with me
I carry it in my heart


Από τα καλά του να έχεις κάποιον στο πλάι σου - βλέπεις κάποια πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις .Και όταν γίνεσαι βλάκας ,κοιτάζει κάτω από το κρεβάτι, πίσω από την πόρτα ,βρίσκει τον boogeyman ,σου δίνει ένα ρόπαλο ,τον αντιμετωπίζεις ,κοιμάσε ήρεμος (και δίπλα του) .


And I reach out a hand over your side of the bed
Pull that blanket over your shoulders exposed to the night
And the hunger of those early years will never return
But I don't mind, I don't mind
Because I love my mind when I'm...


Πριν κάποιες μέρες σε ένα τραπέζι με έναν νέο φίλο (που ίσως χριάζεται ένα χέρι ξύλο ,ίσως και όχι ) βρέθηκα αντιμέτωπος με έναν boogeyman - ή μάλλον ένα φάντασμα (ο γνωστός - του γνωστού - ω γνωστέ ) . Και ενώ σε άλλη περίπτωση απλά θα πήγαινα με άργα βήματα προς τα πίσω ,ένα χαμόγελο ,ένα γελάκι στο τηλέφωνο και όλα ήταν κάλα . Δεν ήταν τίποτα - σε δυο μέρες αντιμετώπισα κάτι που φοβόμουν εδώ και κάποιο καιρό (ο νέος φίλος ίσως θέλει ακόμα λίγο ξύλο ,ίσως και όχι ).


So let's stay in, let the sofa be our car
Let's stay in, let the TV be our stars


Το κάλο του να έχεις κάποιον ιδιαίτερο στην ζωή σου - κάθε μέρα βρίσκεις νέους λόγους να τον αγαπάς (ακόμα και αν πρέπει κάποιους από αυτούς να τους επινοήσεις ο ίδιος ).



I carry your heart here with me
I carry it in my heart
I carry your heart with me
I carry it in my heart

Να μην ξεχάσω

Να μην ξεχάσω να σου πω σ'αγαπώ ξανά
Να μην ξεχάσω να πάω μια βόλτα απο τον Φάρο μεθαύριο.
Να μην ξεχάσω να πάρω λουλούδια στην μάνα μου.
Να μην ξεχάσω να ξαναδιαβάσω και φέτος το βιβλίο που διάβασα στην θάλασσα.
Να μην ξεχάσω να σου πω σ'αγαπώ ξανά

Things base and vile, folding no quantity,

Love can transpose to form and dignity:
Love looks not with the eyes, but with the mind;
And therefore is wing'd Cupid painted blind:
Nor hath Love's mind of any judgement taste;
Wings and no eyes figure unheedy haste:
And therefore is Love said to be a child,
Because in choice he is so oft beguiled.
As waggish boys in game themselves forswear
So the boy Love is perjured every where:

Απόψε μοιάζουμε κι οι δύο

Για μας ο κόσμος δεν τελειώνει


Παλιά ταξίδευα πολύ συχνά με τρένο. Ακόμα και τώρα ,μια και δεν μου αρέσει η οδήγηση δύσκολα να μην περάσω από το σταθμό κάποιες φορές τον μήνα.Σχεδόν πάντα το πρώτο πρωινό δρομολόγιο - 6:50 .Το μόνο σταθερό πρόσωπο αυτά τα χρόνια είναι ο μικροπωλητής ,πάντα κουρασμένος , να παίζει με κάποιο αυτοκινητάκι ή να βάζει κάτω κούκλες να περπατάνε.Το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις φτάσω κάθε φορά είναι να σιγουρευτώ πως είναι εκεί .Και πάντα είναι.


Για μας ο κόσμος αρχινά

Killing me softly..

Singing my life with his words,
Killing me softly with his song,


Μερικές φορές η συλλογή μουσικής που έχω με τρομάζει. Γενικά θέλω να πιστεύω πως από όλα αυτα τα τραγούδια που λαμβάνω από εδώ και από εκεί κάνω σχετικά καλό ξεσκαρτάρισμα και κρατάω πράγματα που δεν με τρομάζουν. Αλλα το random shuffle σε κάποιες περιπτώσεις μoy προκαλεί πόνο - και το παραπάνω clip είναι ένα παράδειγμα . Νομίζω θα μπορούσε να είναι to soundtrack για αισθησιακή ταινία - αλλά και πάλι όχι. Γιατί το έχω αυτό το τραγούδι ; Και γιατί γράφτηκε; Και αντέχει να το ακούσει κανείς μέχρι το τέλος ; Πάνω από μία φορά ;


Btw αν θέλει κανείς κάποιο από τα προηγούμενα τραγούδια να μου πει να τα βάλω σε link .


Killing me softly with his song,
Telling my whole life with his words,