Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

So this is how it feels




6:45
And the sun has cut the sky and the clouds are still bleeding



Ξυπνάω νωρίς ,χωρίς προσπάθεια .Λίγος ύπνος ,αλλά νιώθω γεμάτος ενέργεια. Κοιτάζω τον Μαλιακό από το παράθυρό μου ,κοιτάζω το κινητό μου για ένα μήνυμά σου ,δεν έχεις στείλει κάτι – κατεβαίνω είκοσι σκαλιά και κόβω μια φέτα καρπούζι . Ντύνομαι βιαστικά και φροντίζω τον κήπο μου . Έστω και αν τον έχω παραμελήσει , η μανταρινιά έχει τα πιο υπέροχα όψιμα μανταρίνια.


10:25
And there's a girl with cold eyes but her stockings are running
And anyway
She's just the end of a melody that sings to me of you
So this is how it feels

To stagger from the undergrowth
And rediscover emptiness
Dancing on the beach


Φοράω το μαγιό μου, ακουστικά στα αυτιά , κοιτάζω το σπίτι μου .. Σε δυο λεπτά είμαι στη θάλασσα, περπατάω προς το μέρος που προτιμάω ,εφημερίδα για να διατηρώ την επαφή μου με τον κόσμο, αντηλιακό , ξαπλώστρα ,διάβασμα που διακόπτεται από βουτιές . Δυο κουβέντες με μια καθηγήτρια μου παλιά , τα νέα της, . Μιλάμε στο τηλέφωνο, η διάθεσή μου γίνεται καλύτερη νιώθω το χαμόγελό σου μέσα από τις γραμμές , λες πως με αγαπάς .


About 2:05
The band's on fire, it's a pyre and the bodies are burning
I'm still alive
But as the papers have assured me, I won't be for long
So this is how it feels

So this is how it feels
To walk upon the waves alone
With nothing to conceal
So this is how it feels
To crawl out from the accident
And die beneath your wheels


Nearly 4 am
I'm just a ripple in the tide and the tide is receding
I really can't pretend
That the end feels like anything more than a joke
So this is how it feels


Νυχτώνει και πηγαίνω σπίτι, τρώω κάτι βιαστικά , μπάνιο και έξοδος με παιδική φίλη – με γνώριζε όταν φορούσα ακόμα σιδεράκια – beach bar με κάθε ηλικία ,βλέπω τα δεκαπεντάχρονα και γελάω. Κάθομαι πάλι σε ξαπλώστρα , χάνομαι στα απέναντι φώτα. . Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να μείνω εδώ για πάντα – δουλειά μάλλον θα είχα, αλλά δεν θα είχα εσένα, δεν θα είχα τους φίλους μου. Ίσως σε πείσω κάποτε , σε φαντάζομαι να μαζεύεις ελιές – μια μια , με σεβασμό σε δέντρο και καρπό- και γελάω .


So this is how it feels
To throw your past onto the floor
And smash it beneath your heels
So this is how it feels
To catch your face in a broken glass
And know that that's what's real

6:45
And the sun has cut the sky and the clouds are still bleeding

4 σχόλια:

  1. Είσαι σε διακοπές και κάνεις και Blogging...χμμμ...είσαι τόσο παλαβός τελικά όσο κι εγώ! Πρέπει να το κοιτάξουμε...χαχαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είσαι από τα περίχωρα της Λαμίας;
    Μακάρι κάποτε να μένετε μαζί! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Siga ,den ine k toso tragiko ena post ,idika otan to grafo dipla sto kima :) Gia mena eyxi ine ayto - alla nomizo pos katarastikes kapion - den mporo na ton fantasto na mazeyi elies ,ilikrina :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γράφεις Post δίπλα στο κύμα; Εντάξει...σε μισώ απλά! Χαχαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή