Κοιμάμαι αγκαλιά μαζί με τ όνειρό μου κι η μέρα μου γελάει και με χαϊδεύει η νύχτα κι ο έρωτας μου λέει παραμύθια
Όταν αναγκάζομαι να έρθω αντιμέτωπος με ανθρώπους που με είχαν απορρίψει/πονέσει/ κουράσει στο παρελθόν ,προτιμώ να σκέφτομαι πως αυτοί οι άνθρωποι δεν με ξέρουν ,δεν με έμαθαν ποτέ , ή έστω ήξεραν κάποια παλιότερη έκδοσή μου (λες και βγάζω updates σαν τα vista κάθε βδομάδα) . Κάπως έτσι και για το σημερινό άβολο τηλέφωνο ,που δεν μπόρεσα να αποφύγω . Καθ’ όλη την διάρκεια έλεγα μέσα μου πως δεν με ξέρει ο συνομιλητής μου πια ,πως δεν έχει δικαίωμα σε αυτό τον συγκαταβατικό , σχεδόν προσβλητικό τόνο .
Παίζω με τη ζωή στα δίχτυα της αράχνης Γελάω με τον καιρό πίνω νερό της πάχνης Κι εσένα π αγαπάω πάντα θα σε παιδεύω Σαν ψάρι θα γλιστράω θα δραπετεύω
Σε μεγάλο βαθμό όμως δεν έχει αλλάξει τίποτα . Αλλά ήμουν στο αγαπημένο μου μέρος , ο καιρός ήταν απόλυτα ανοιξιάτικος , και σπίτι με περίμενε ένα καλό παιδί . Και όταν έκλεισα το τηλέφωνο μάζεψα νεράντζια από τον κήπο μου. Είναι καιρός να πάψω να βλέπω φαντάσματα να τρέχουν πίσω μου .
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι
I am a simple man Not much to gain or lose And I don't know why I held out So long for me and you
Ένας καλός φίλος με είχε προειδοποιήσει πως στο “A single man” θα έπεφτα πολύ . Παραδόξως δεν έπεσα . Ίσως γιατί είχα μια ζεστή αγκαλιά και ένα χέρι στο χέρι μου ,ίσως γιατί ήταν όλα τόσο τέλεια (ακόμα και η τουαλέτα ήταν άψογη , ακόμα και ο θάνατος ήταν στην τρίχα ) . Αλλά μάλλον έφταιγε το “ A serious man” ,που τυχαία είδα πολύ πρόσφατα.
Until he drew A swallow on my neck And more, I will not say He drew A swallow, deep and blue And soon, everyone knew
Οι δύο ταινίες για μένα ήταν τόσο αντίστοιχες όσο οι δύο ιστορίες του “Melinda and Melinda” (Woody Allen που μάλλον μόνο σε μένα άρεσε αλλά τέλος πάντων ) . Κάποιοι ταυτίζονται με το όραμα του Ford , άλλοι με τους Cohen . Το κλασσικό ερώτημα – είναι η ζωή τραγική η κωμική ?
I am a simple man Not much to gain or lose Older and wiser Never applies to me
Μάλλον δεν εμβάθυνα αρκετά στον μοναχικό άνθρωπο , αλλά για μένα η ζωή είναι λίγο αστεία ,όσο drama και να βγάζω . Ακόμα και όταν το γέλιο βγαίνει λίγο πικρό – το τέλος του σοβαρού ανθρώπου είναι σίγουρα πιο σκοτεινό από αυτό του μόνου . Ίσως αυτό που μένει τελικά είναι το χέρι μου στο χέρι του .
You have been telling me That I have been Acting childish Foolish, ghoulish and childish Oh, I know, I know, I know ! I know, I know, I know But I don't mind I don't mind I don't mind
When you're young you find inspiration In anyone who's ever gone And opened up a closing door She said: "We were never feeling bored"
Σήμερα ήταν μια καλή μέρα . Ξύπνησα δίπλα σε ένα πολύ γλυκό πλάσμα (δεν εννοώ την γάτα μου ). Πήγα για brunch στο τρένο του Ρουφ, άκουσα έναν συγγραφέα που αγαπάω να μιλάει ,συζήτησα και έλαβα σαν δώρο το βιβλίο με αφιέρωση . Όλα αυτά παρουσία του γλυκού πλάσματος. Μετά πήρα εφημερίδα , γύρισα σπίτι . Κάποιους μήνες πριν δεν περίμενα να έχω τέτοια μέρα, την περιέγραφα σαν επιθυμία μόνο. I Might be Boring But I am not bored!
We were always hoping that, looking back You could always rely on a friend And we were never being boring We had too much time to find for ourselves
I remember when I was a very little girl, our house caught on fire. I'll never forget the look on my father's face as he gathered me up in his arms and raced through the burning building out to the pavement. I stood there shivering in my pajamas and watched the whole world go up in flames. And when it was all over I said to myself, "Is that all there is to a fire"
Προτιμώ να μην γράφω για την δουλειά μου. Αλλά μια και αυτή η βδομάδα πέρασε χωρίς να πάρω μία ανάσα, θέλω να πω ότι συμπάσχω με όποιον πάει να μπλέξει με δημόσιο (το μεγαλύτερο διάστημα των τελευταίων δύο βδομάδων το πέρασα ανάμεσα σε ταμεία και εφορία και δεν έχω ξεμπλέξει ακόμα – αν ξεμπλέκει ποτέ κανείς ) και για τον ιδιωτικό τομέα (όσο δεν ήμουν σε υπηρεσίες με παίδευαν μαστόρια ). Μάλλον δεν λέω τίποτα καινούργιο σε κανέναν .
And when I was 12 years old, my father took me to a circus, the greatest show on earth. There were clowns and elephants and dancing bears. And a beautiful lady in pink tights flew high above our heads. And so I sat there watching the marvelous spectacle. I had the feeling that something was missing. I don't know what, but when it was over, I said to myself, "is that all there is to a circus?
Πάντως το δημόσιο κάνει καλό στο γράψιμο . Περιμένοντας να χτυπήσει το καμπανάκι και να μου πει πως είναι η σειρά μου είχα πολύ χρόνο να σκεφτώ – και να φτιάξω κάποια κείμενα στο κινητό – αν και πιστεύω πως από το 153 μέχρι το 280 μπορείς να βγάλεις 30 post . Από την άλλη μέσα στην όλη κούραση της αναμονής έχω κάπου αρχίσει να τα χάνω – έχω κάνει κλήση προς το αφμ μου και τον ταχυδρομικό μου κώδικα αντί για φίλους που ήθελα να ακούσω . Δυσκολεύτηκα να θυμηθώ το νούμερο του τηλεφώνου μου επίσης .
Then I fell in love, head over heels in love, with the most wonderful boy in the world. We would take long walks by the river or just sit for hours gazing into each other's eyes. We were so very much in love. Then one day he went away and I thought I'd die, but I didn't, and when I didn't I said to myself, "is that all there is to love?"
Και κάπου εκεί εμφανίζεται μια φίλη με τα δύο άρρωστα παιδιά ,με την κληρονομική ασθένεια που τα σκοτώνει αργά . Ήρθε να μείνει κάποιες μέρες σε μένα για να είναι κοντά στο νοσοκομείο . Από timing ήταν καταπληκτική .
I know what you must be saying to yourselves, if that's the way she feels about it why doesn't she just end it all? Oh, no, not me. I'm in no hurry for that final disappointment, for I know just as well as I'm standing here talking to you, when that final moment comes and I'm breathing my lst breath, I'll be saying to myself
Και κάπου εκεί όλη την γκρίνια για την οικονομία για τις καθημερινή ρουτίνα , το δημόσιο …ε τα κάνεις γαργάρα ,κοιτάς το ταβάνι (μην δει τον οίκτο στα μάτια ),και σφίγγεις τον άνθρωπο που έχεις την τύχη να έχεις δίπλα σου. Δεν ξέρω τι να της πω .
Is that all there is, is that all there is If that's all there is my friends, then let's keep dancing Let's break out the booze and have a ball If that's all there is
The love of my life when I was a kid Came by my house this morning We used to dance the afternoons away with Kylie Back when the nineties were dawning
Ξεχνάω ,προχωράω και όλα καλά .Και ξαφνικά καταρρέω κάτω από το βάρος μιας καθαράς δευτέρας που μου θυμίζει ότι 5 χρόνια πριν ,με άτομα που δεν μιλάω πια είχα περάσει μια τέλεια μέρα. Κάπου εκεί βάζω κάτι νοσταλγικό να παίζει και βομβαρδίζομαι από άθλιες λεπτομέρειες ,ενώ φυσιολογικά δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι έφαγα προχθές .
The love of my life when I was a kid Used to write me the sweetest letters And one night he shot a couple of birds in a pool Thought it was to impress me
Σχόλια πάνω στο φαγητό , βόλτα στην παραλία , η υγρασία να σκάει τον τοίχο του σπιτιού του γνωστού του φίλου , οι υποσχέσεις για επανάληψη που δεν τηρήθηκαν , η ζήλεια που έμοιαζε τόσο γλυκιά («Στην έπεφτε ο κοντός! Αν τον πιάσω στα χέρια μου θα γίνει από μισό σουβλάκι που είναι ούτε ένα τέταρτο» ) . Το παζάρεμα για το πλύσιμο των πιάτων , τα αποφάγια που μας τάισαν τρεις μέρες , η γάτα μου να παρακολουθεί τα πάντα και να χασμουριέται .
The dark powers, the mayflowers The roads on which we travel How he told me no and how my young heart broke And how a cold new world unravelled
Κάπου εκεί ,και μετά την πτώση ,ένα παιδί που δεν ξέρει τίποτα από αυτά με παίρνει τηλέφωνο ,και μου λέει ότι του λείπω . Ζητάει να με δει . Και σηκώνομαι , χαμογελάω λίγο πικρά για όσα έφυγαν και βγαίνω έξω . Το νοσταλγικό τραγούδι ακόμα παίζει στο background , αλλά σιγά χτίζονται νέες αναμνήσεις, που μάλλον θα μου πάρουν άλλα 4-5 χρόνια να εκτιμήσω .
I guess you do the dirty now and I do the dancing And once we were Baby and Johnny In a small boring town where the winters were long And our real names were Frida and Jimmy
No one on earth could feel like this I´m thrown and overblown with bliss There must be an angel Playing with my heart
Ομολογώ χωρίς φόβο ,πάθος και με λίγη ντροπή : μου αρέσει 14η Φεβρουαρίου . Μου αρέσει να κανονίζω από μέρες – βδομάδες πριν το πρόγραμμα της μέρας να αγοράζω με προσοχή το δώρο , να προσέξω κάθε λεπτομέρεια με ακρίβεια μανιακού Ελβετού ωρολογοποιού . Κάνω χάζι τα ανθοπωλεία, σίγουρα θα πάρω λουλούδια για την μάνα μου , περνάω τα χέρια μου από τα λούτρινα ζωάκια, ξεσκονίζω τα πιο cheesy κομμάτια της συλλογής μου .
I walk into an empty room And suddenly my heart goes boom It´s an orchestra of angels And they are playing with my heart
Ξέρω πως είναι μια χαζή , καταναλωτική γιορτή . Αλλά είναι ακόμα μια ευκαιρία για να πω τι νιώθω ,για να χαρώ τον άνθρωπό μου και να κάνω κάποια μέρα ιδιαίτερη . Αν κάτι με κουράζει σήμερα είναι όσοι κάθονται και γκρινιάζουν που υπάρχει μια μέρα σαν και αυτή . Χρόνια μου πολλά λοιπόν! Και χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν.
I walk into an empty room And suddenly my heart goes boom It´s an orchestra of angels Playing with my heart
(Και για να μην ξεχνιόμαστε – Και όπως θα έπεφτε η βροχή… )
Deserts and fields and the pine trees Music my father played me I was a child just like now I never once thought that feeling could die
Στα 14 μου ανάμεσα στα άλλα παρατσούκλια μου πήρα ένα ακόμα από την αδελφή μου – καληνυχτάκιας . Με αρκετή κακία σχολίαζε ότι όλοι οι πατεράδες είχαν εμπιστοσύνη στο άκακο καλό παιδί ,και καμία θυγατέρα δεν θα κινδύνευε από μένα . Η αλήθεια είναι πως το ένιωθα λίγο καθήκον μου να πάω τις φίλες μου σπίτι ,είχε γίνει και ένας βιασμός στην περιοχή ,μαζί με δολοφονία χρόνια πριν . Το δρομολόγιο γνωστό , μπορώ ακόμα να θυμηθώ κάθε βράχο ,δέντρο ,γωνία ,στροφή .
Those days came and went Then you get taken by life by accident And you wake up somewhere in the shade Overloaded by what you made yourself
Για μένα το καλύτερο ήταν μετά την καληνύχτα πάντα . Να περπατάω ήρεμος, μόνος ,προς το σπίτι μου . Πέρασαν τα χρόνια και αυτή η μοναχική επιστροφή στο σπίτι έμεινε σαν κάτι που αγαπάω ,κάτι που μου έλειπε όταν είχα παρέα .Σχεδόν πάντα κάτι τραγούδαγα ,κάτι σκεφτόμουν, σχεδόν πάντα μια μικρή ανακούφιση που έφτανα . Μετά τα χρόνια η καλοκαιρινή βόλτα αυτή έγινε το διάστημα από το taxi σπίτι – ή πιο σπάνια από το κέντρο σπίτι .Ακόμα και με το taxi πάντως ποτέ δεν έφτανα μέχρι το σπίτι ,πάντα είχα ανάγκη να κάνω δυο βήματα Και σήμερα μου άρεσε που τραγούδησα δυνατά , και με κάποια ανακούφιση Anna Ternheim πριν φτάσω .
Have to get the things, the ring, a man, a wing And smile when you don't win And I say off the road, somewhere I don't know Just as long as I feel it blow
As I descended with the Dogs Blood Rising, so then I ascended to the Thunder Perfect Mind. Great grey bloodspeckled slabs of slate have fallen - this is my vision in the croaking jeering world: All idiotic faces and swollen hearts; in the papers the faces are not real, in the world the faces are not real - but in the Heart of the Hearts the Face is real. The dead die abroad, the crows fly, the wolves fly, and four poorly painted cardboard horsemen sheet over the back of the winds
Είχα ανάγκη λοιπόν έναν πολιτικό μηχανικό και η καλά δικτυωμένη πρωτοξάδελφή μου με έστειλε σε μια «πολύ καλή» δική της (μέγα σφάλμα , έχω καταλήξει πως χίλιες φορές ο χρυσός οδηγός παρά φίλοι – γνωστοί και συγγενείς ) . Μετά από πολύ ψάξιμο , 40 λεπτά , δύο τηλέφωνα για οδηγίες και αρκετή κούραση ,κατάφερα χτες το πρωί να βρω το γραφείο της κυρίας Α.
Talking back the bloody streams of God's OwnPain: "Why should we have compassion for others, when God Himself has had no pity... on others?" "Take back the bloodspeech", she said to me... (certain colours came from her body; she is alone!
Η κυρία Α λοιπόν ,ντυμένη πολύ εμφανώς ακριβά , με τις υπαλλήλους είλωτες στο γραφείο της , έδειχνε να είναι το είδος του ανθρώπου που μετά την πυρηνική καταστροφή θα έτρωγε την κατσαρίδα της με δύο διαφορετικά πιρούνια (ένα για κορμό και άλλο για άκρα) και θα σνόμπαρε όσους τις έτρωγαν με τα χέρια. Όπως σνόμπαρε και μένα ,αν και πελάτης της. ,και ότι άλλο αναπνέει κάτω από τον ήλιο που δεν μένει στο σωστό προάστιο και δεν κοστίζει το ντύσιμό του όσο ένα μικρό οικόπεδο.
All the stars are souls each single planet is the lifeflame of the nothingy eternally spark. I cannot believe despite the evidence of one Godeye and one pooreye that this world is God's own bloodred grassgreen blueblack skypied Paradise
Κανονικά προσπερνάω τέτοιες συμπεριφορές . Αλλά λίγο που μου άργησε την δουλειά κάμποσες μέρες , λίγο που με χρέωσε αρκετά ,δεν κρατήθηκα και ,όταν με ρώτησε με πολύ φυσικό ύφος «Απόδειξη θέλετε?» ,απάντησα «Μα φυσικά! Σας φαίνομαι για κλέφτης ;» . Όχι ότι βγήκε τίποτα . Αλλά χάρηκα λίγο που στραβομουτσούνιασε. Κάθε επαφή με το δημόσιο τελικά ή με μαστόρους σε κάνει χειρότερο άνθρωπο .
(And the brokenface of this horizoned world is covered by crystalcross ice; when this whole eyeless world sighs, this eyeless world sighs...)
Πρέπει να ομολογήσω . Με λένε Δημήτρη και είμαι εθισμένος στα sitcoms . Φέτος νιώθω πως ήταν μάλλον μέτρια χρονιά για το cinema. Αλλά ήταν μια καλή χρονιά νομίζω για την αμερικάνικη τηλεόραση .Και ειδικά τα sitcoms.
Eίχαμε εξαιρετικές νέες κωμικές . Το Modern Family και το Community είναι ανάμεσα στις καλύτερες σειρές εδώ και χρόνια. Το the Middle είναι ικανοποιητικό . Ακόμα και το Cougar Town έχει ως μόνο κακό το απαίσιο όνομα του . Αλλά και οι παλιές σειρές έχουν καλές σεζόν . Το Parks and recreations είναι στα καλύτερά του , το Better off Ted όσο καλό όσο και την άνοιξη , το 30 rock παραμένει φρέσκο και το How I met your mother εξελίσσεται .
Οπότε σαν καλός εξαρτημένος κάθε μέρα κατεβάζω τα torrents μου ευλαβικά, παρακολουθώ τα site για ενημέρωση του προγράμματος και έχω γύρω στα 20 λεπτά καθαρής ευτυχίας. Δεν παρακολουθώ τίποτα ελληνικό – η τηλεόραση μου δεν χρησιμεύει πια ούτε για να ζεστάνει τα οπίσθια της γάτας μου . Έχω παραδοθεί σε αμερικάνικο ,καλής ποιότητας όμως , junk food. ‘Οσο και αν αγαπώ το cinema ,έχει καιρό να με κάνει ταινία να γελάσω όσο πχ ένα επεισόδιο Better off Ted και το έχω ανάγκη μωρέ να γελάω κάθε μέρα λίγο ( κάθε εθισμένος έχει πάντα μια καλή δικαιολογία ).
Τhis isn't love this is shelter And I wanna tell you that tonight I feel warm Here in my head
Όταν δεν είμαι καλά ή κάτι με απασχολεί ή είμαι προβληματισμένος η πρώτη μου αντίδραση τον τελευταίο καιρό είναι να γράφω για αυτό εδώ . Ίσως για να τα δω εγώ γραμμένα (πάντα βοηθάει ) ,ίσως για να μοιραστώ τα νέα με διαδικτυακούς φίλους . Όταν τα πράγματα είναι καλά ,νιώθω πιο άβολα να γράφω , νιώθω και λίγο ένοχος να μιλάω για τα καλά που συμβαίνουν .
I feel warm Here in my chest I feel warm Locked in your arms I feel warm
Όχι ότι δεν έχω παράπονα, αν κοιταχτώ είμαι αρκετά γκρινιάρης για να βρω (τον ένα φίλο μου στην Θεσσαλονίκη που έχει χαθεί και δεν απαντά , τον άλλο φίλο μου στην Αθήνα που έχουμε χαθεί και την στρατιά από μαστόρια που χρειάζομαι etc ) .
This isn't real this is lovely This isn't tension this is reason This is all I can say aloud I feel aloud
(Και μια τελευταία απορία : Σε μια γνωριμία είναι καλή ιδέα να αναφέρεις πως υπάρχει ένα blog ? Είναι γενικά καλή ιδέα να αναφερθεί ? Και πώς το λες ? Και πότε? Εγκυκλοπαιδική και λίγο ρητορική ερώτηση - ειδικά από τη στιγμή που σε πολλά σημεία δεν νιώθω ο ίδιος blogger – αλλά είναι καλό να τα μάθω αυτά σιγά-σιγά )
Once I was happy and I felt no pain Sang like a sparrow in the pouring rain Someday those days are coming back again When you are history
Το κινητό μου επιβίωσε από πολλές πτώσεις , άντεξε τα δόντια ενός σκύλου , πέρασε ένα καλό διάστημα με την οθόνη του ραγισμένη , υπέφερε αδιάκοπη καθημερινή ,χωρίς οίκτο , χρήση . Συνέχισε να λειτουργεί ακόμα και όταν το πέταξα με δύναμη σε τοίχο (πολύ καθαρτική εμπειρία ,να πετάξεις τηλέφωνο με δύναμη σε τοίχο ).
Look like some kind of fallen chimpanzee Who was it kicked you from the ugly tree? What makes you think that you're the boss of me? Why don't you go away?
Αποφάσισα σήμερα να το βγάλω στην σύνταξη καιρός του είναι – και ξεκίνησα λίγο να βλέπω τις επαφές που θα μετέφερα από τη μία συσκευή στην άλλη . Τελικά τα κινητά είναι σαν τα ντουλάπια της κουζίνας – μαζεύουν σαβούρα , μαζεύουν λίγη βρωμιά , έχουν τα οικογενειακά που κατέχουν μια μόνιμη θέση και μερικές φορές αναρωτιέσαι τη σκεφτόσουν εκείνη τη στιγμή .
Everybody say Hey, clown We're gonna put you in the ground We had it all and then you blew it all away
Χώρια τα επαγγελματικά και τα οικογενειακά λοιπόν κοιτάζω βασικά μια λίστα ανθρώπων που μπήκαν πρόσφατα στη ζωή μου και κάμποσα άτομα που μιλούσα καθημερινά παλιότερα και τώρα έχουμε χαθεί. Φαντάζομαι ένα καθάρισμα ποτέ δεν βλάπτει.
Hey, clown You turned our happy upside-down We're gonna burn your flag and piss on your parade (Piss on your parade)
With your feet in the air and your head on the ground Try this trick and spin it, yeah Your head will collapse and you'll ask yourself
Πήγα λοιπόν κι κουρεύτηκα (στο σημείο αυτό αρχίζω να αναρωτιέμαι λίγο για την υποβάθμιση της θεματολογίας μου – last year : πόσο σ’ αγαπώ ,this year : πήγα για κούρεμα) . Το καημένο το παιδί με υποδέχτηκε χαρούμενα ,έδωσε τις πρώτες ψαλιδιές με κέφι … και μέχρι το δεύτερο λούσιμο είχαμε κλάμα με λυγμούς (αναμενόμενο μάλλον ) .
Where is my mind Where is my mind Where is my mind Way out in the water See it swimming
Μάλιστα μου έδωσε μια σφιχτή αγκαλιά , και άρχισε να κλαίει στον ώμο μου , πλήρης αναπαράσταση της αντίστοιχης σκηνής από το fight club ,στο τσαφ ήμουν να αρχίζω και εγώ να δακρύζω , αρκέστηκα σε κλασσικά – «όλα θα πάνε μια χαρά ,μην στεναχωριέσαι» , και το χαρακτηριστικό ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη . . Όταν ηρέμησε λίγο με διαβεβαίωσε πως πρώτη φορά του συμβαίνει αυτό ,πως είναι δυνατός άνθρωπος και οικονομικά ανεξάρτητος και να μην τον παρεξηγήσω . Νομίζω πως έκλαιγε από το πρωί σήμερα ,τα μάτια του ήταν πολύ κόκκινα. Κάθισα , του μίλησα για βλακείες , του είπα για cinema ( σαν δεύτερη σκέψη δεν ξέρω πόσο καλά έκανα που τον έστειλα στο τελευταίο των Coen όταν μου ζήτησε κωμωδία ) . Απάντησα και στην δύσκολη ερώτηση της βραδιάς «Και θα περάσω την μέρα του αγ.Βαλεντίνου μόνος ;» και ήταν καλύτερα στο τέλος .
I saw swimming in the Carribean Animals were hiding behind the rock Except the little fish But he told me he swears he tried to talk to me
Και εγώ ήμουν ,και με προβληματίζει , που είμαι καλύτερα ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν είναι καλά αλλά αποφεύγω λίγο τους φίλους (όλοι εδώ και χρόνια) που ζουν την συζυγική ευτυχία (φτιάξαν σπίτια) .
With your feet in the air and your feet on the ground Try this trick and spin it, yeah Your head will collapse and you'll ask yourself
Where is my mind Where is my mind Where is my mind
Μην με αφήσεις ποτέ
-
Με το που τελείωσε η προβολή της ταινίας Never Let Me Go, ένοιωσα απίστευτα
μόνος...
Σαν ταινία, μπορώ να πω ήταν άριστη για τα γούστα μου! Σκηνοθεσία, σεν...
Nice Celebrity Tape photos
-
Nice Celebrity Tape photosCheck out these celebrity tape images: Pups tape
TV special at Walt Disney World Image by insidethemagic (DEC. 2, 2011):
Three of...
Tο σύμβολο της πιστ(ώσ)εως
-
Πιστεύω εις ένα Ευρώ,
Πατέρα, λαοκράτορα, ποιητήν δουνουτού και γης, δανειστών τε πάντων και
φραγγάτων.
Και εις ένα Κύριον πρόεδρο της Ε.Κ.Τ., τον Υιόν ...
Friday 09/12/16
-
Oh look, I remembered this blog.
Anyway, here are the usual end-of-year song and album lists.
*Spotify playlist of songs (not ranked, sequenced)*
*Songs*...
Coming out...
-
Το είχα πει θυμάμαι, μέχρι τα τριάντα μου θα έχω ξεμπερδέψει με αυτό...
Αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα γινόταν κιόλας, και μάλιστα τρεις μέρες πριν τα
κλείσω,...
Ραγκουτσάρια...
-
Καλημέρα,
Είμαι σε αυτήν την πόλη 11 χρόνια σχεδόν. Τα πρώτα χρόνια αυτές τις μέρες
έλειπα, καθόμουν στα πάτρια εδάφη πολλές μέρες να το χορτάσω. Μέχρι πο...
Wrong man's last post 11/02/2013
-
*Aquarius *
Εμείς οι αναθεματισμένοι Υδροχόοι έχουμε ένα κουσούρι. Από τη μία είμαστε
σταθεροί μέχρι παράνοιας σε ότι γουστάρουμε αλλά, όταν σταματήσ...
Ο Κύρος Γρανάζης και η Ρόδα
-
*«Ρόδα είναι και γυρίζει»*, συνηθίζει να λέει ο θυμόσοφος λαός. Ωστόσο,
όπως υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν γίνονται «άντρες» (*sic*), έτσι
φαίνεται πως ...
Ένα όνειρο
-
Βρισκόμουν πάνω από τη θάλασσα εκείνου του νησιού, εκεί όπου πνίγηκαν η
ανθρωπιά μας, ο πολιτισμός, η τέχνη, τα μυθιστορήματα, τα επιτεύγματά μας,
όλη η πο...
το χρώμα της αναμονής
-
*τι χρώμα έχει η αναμονή*
*στα πιο ψηλά μπαλκόνια *
*τι μουσική, τι ήχο έχει*
*όταν μακριά οι υπόλοιποι γλεντούν*
*μετά τον κατακλυσμό*
*τι νόημα έχει το π...
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ: Η τρομοκρατία δεν έχει θρησκεία!
-
Αυτο γραφει το συνθημα στο πλακατ της φωτο, οπου δυο αγνωστες γυναικες
αγκαλιαζονται στο κεντρο της Στοκχολμης.
Η φωτο ειναι απο τη χθεσινη συγκεντρωση...
Aubrey O'Day Bikini Body
-
Aubrey O'Day Bikini Body, Aubrey O Day In Bikini , American Actress ,
Singer and Song writer Aubrey O Day, Aubrey O Day Latest HQ Wallpapers.
Aubrey O'Day ...