Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

The roads on which we travel (part2)




The love of my life when I was a kid
Came by my house this morning
We used to dance the afternoons away with Kylie
Back when the nineties were dawning



Ξεχνάω ,προχωράω και όλα καλά .Και ξαφνικά καταρρέω κάτω από το βάρος μιας καθαράς δευτέρας που μου θυμίζει ότι 5 χρόνια πριν ,με άτομα που δεν μιλάω πια είχα περάσει μια τέλεια μέρα. Κάπου εκεί βάζω κάτι νοσταλγικό να παίζει και βομβαρδίζομαι από άθλιες λεπτομέρειες ,ενώ φυσιολογικά δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι έφαγα προχθές .


The love of my life when I was a kid
Used to write me the sweetest letters
And one night he shot a couple of birds in a pool
Thought it was to impress me



Σχόλια πάνω στο φαγητό , βόλτα στην παραλία , η υγρασία να σκάει τον τοίχο του σπιτιού του γνωστού του φίλου , οι υποσχέσεις για επανάληψη που δεν τηρήθηκαν , η ζήλεια που έμοιαζε τόσο γλυκιά («Στην έπεφτε ο κοντός! Αν τον πιάσω στα χέρια μου θα γίνει από μισό σουβλάκι που είναι ούτε ένα τέταρτο» ) . Το παζάρεμα για το πλύσιμο των πιάτων , τα αποφάγια που μας τάισαν τρεις μέρες , η γάτα μου να παρακολουθεί τα πάντα και να χασμουριέται .


The dark powers, the mayflowers
The roads on which we travel
How he told me no and how my young heart broke
And how a cold new world unravelled



Κάπου εκεί ,και μετά την πτώση ,ένα παιδί που δεν ξέρει τίποτα από αυτά με παίρνει τηλέφωνο ,και μου λέει ότι του λείπω . Ζητάει να με δει . Και σηκώνομαι , χαμογελάω λίγο πικρά για όσα έφυγαν και βγαίνω έξω . Το νοσταλγικό τραγούδι ακόμα παίζει στο background , αλλά σιγά χτίζονται νέες αναμνήσεις, που μάλλον θα μου πάρουν άλλα 4-5 χρόνια να εκτιμήσω .


I guess you do the dirty now and I do the dancing
And once we were Baby and Johnny
In a small boring town where the winters were long
And our real names were Frida and Jimmy

4 σχόλια:

  1. Ωραίες αναμνήσεις..
    από κει και πέρα σε περιμένει και το παιδί που του λείπεις. .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Oχι στα...νοσταλγικα τραγούδια σαν background, αφου τωρα χτίζονται νέες αναμνήσεις! ;)


    Hugs from Sweden :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι γλυκό πράγμα οι αναμνήσεις, πάνω τους πάει και χτίζει το παρόν, που τώρα σε καλεί να βγεις έξω, να πας εδώ κι εκεί, να κάνεις πράγματα, για νάχεις να θυμάσαι έπειτα... Μη χάνεις χρόνο, λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εξαιρετικό

    σαν αγκαλιά το νωχελικό απόγευμα...

    συνέχισε να (μας) ταξιδεύεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή