"Πως να σωπάσω...

Ο ουρανός δικός μου.


Το shuffle στο mp3 player το γυρίζει σε live από Λεονάρδου , ζωντανή ,πειρατική ηχογράφηση κακής ποιότητας από το Λιόγερμα .Πρώτη φορά την έβλεπα από κοντά. Και ήμουν πραγματικά πολύ κοντά – η τάση μου να περιμένω τους άλλους να κάτσουν πρώτη με είχε βάλει στην ακριανή θέση στο πιο άβολο κάθισμα που έχω δει ,με την Σωτηρία να με κοιτάζει στα μάτια – ήμουν κανονικά σε απόσταση αναπνοής .


Τότε δεν ήξερα όλα τα τραγούδια της. Είχα κληρονομιά την μουσική που άκουγαν οι δικοί μου ,και σιγά-σιγά έφτιαχνα το δικό μου μουσικό γούστο – τα χρήματα του μήνα που πήγαιναν στα δισκάδικα ,τα πρώτα εφιαλτικά αργά κατεβάσματα από το Napster ,τα φοιτητικά μαγαζιά . Την κοίταζα με το στόμα ανοιχτό , ετοίμαζα στο μυαλό μου σχέδια να την ξαναδώ το συντομότερο και να αγοράσω ότι έχει πει .


Μετά βρήκα την τότε δισκογραφία της , απογοητεύτηκα λίγο από την ποιότητα σε σύγκριση με αυτό που είχα ζήσει εκείνο το βράδυ , έψαξα και βρήκα τις πρώτες εκτελέσεις τον τραγουδιών που δεν ήταν δικά της ,την είδα από κοντά πάρα πολλές φορές . Χωρισμοί ,σχέσεις στεναχώριες στο λιόγερμα ,στο πλατό ,στην αίγλη ,ταξίδια στο καπνομάγαζο και στο αερικό εκτός Θεσσαλονίκης ,οι επισκέψεις στο μαγαζί που θα ήταν στην Αθήνα σε ειδική εκδρομή .


Και όλα αυτά επειδή την είδα τυχαία εκείνο το βράδυ με ένα παιδί που έχω δέκα χρόνια να δω και μια κοπέλα που έμεινε φυτό τον επόμενο χρόνο σε τροχαίο . Ή όλα αυτά επειδή την πέτυχα σε ένα τραγούδι που αγαπάω πως το λέει αυτή ,και που το τραγούδαγα σαν βλαμμένο στο δρόμο για την δουλειά σήμερα. Και πέρασαν και 10 χρόνια .


Η θάλασσα στα μέτρα μου.


(link fixed)