But still I am absurd enough

But still I am absurd enough to ask if we were the marrying kind
Would it be my hand you would ask for
Would you be the dad of the children I most likely won't have


Η ξαδέλφη μου είναι μάλλον από το πιο θρήσκο σκέλος της οικογένειας και τις προάλλες έκανε ευχέλαιο σπίτι. Στα μισά ο τετράχρονος ανιψιός μου τράβηξε το ράσο και ρώτησε τον παπά πότε έρχεται ο Θεός (μοιάζει με urban legend αλλά δεν είναι) .


Όταν ακόμα ήμουν σε διακοπές άκουσα την γνώριμη φωνή της παιδικής φίλης να φωνάζει το όνομά μου . Γύρισα να της απαντήσω και κατάλαβα με λίγο τρόμο και δέος πως μιλούσε στο παιδί της .Η ίδια φίλη με είχε τρομάξει πριν δύο χρόνια με την μεταμόρφωσή της από όμορφη κοπέλα σε μεσήλικα σύζυγο ,φέτος το πήγε ακόμα πιο πέρα ,έγινε μαμά παραλίας.


Και δεν είναι το ερώτημα πότε θα γίνω πατέρας (βέβαια κρατάω την υπόσχεσή σου για το ξανθό κοσοβαράκι που θα υιοθετήσουμε ) . Το ερώτημα είναι – αν είχαμε τέτοια ζωή θα διάλεγες εμένα για να την ζήσεις ; Η επιστροφή απο τις διακοπές οδηγεί σε ηλίθιες απορίες, και ίσως και το overdose σε Frida Hyvonen να με οδηγεί εκεί (αλλά μάλλον έχω εθιστεί σε Scandinavian Blondes) . Σε αγαπάω.


Oh I know my question doesn't make sense at all
Since we live outside the realms of yes and no
But somehow I need I need I need to know.