Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Dis, quand reviendras-tu,




J'ai beau t'aimer encore, j'ai beau t'aimer toujours,
J'ai beau n'aimer que toi, j'ai beau t'aimer d'amour,
Si tu ne comprends pas qu'il te faut revenir,
Je ferai de nous deux mes plus beaux souvenirs,
Je reprendrai la route, le monde m'émerveille,
J'irai me réchauffer à un autre soleil,
Je ne suis pas de celles qui meurent de chagrin,
Je n'ai pas la vertu des femmes de marins



Ξημερώνει πάλι . Σε λίγο θα το πάρω απόφαση και θα πάω να φτιάξω τσάι και ήδη λίστες των δουλειών της ημέρες σχηματίζονται στα μάτια μου και πολύ ασυνείδητα ετοιμάζομαι να βουτήξω ,με το κεφάλι ,στην ρουτίνα μιας Δευτέρας ακόμα. Η μέρες μου κάνουν μικρά δώρα , και τα απολαμβάνω. Είμαι πολύ τυχερός , κυρίως που έχω ανθρώπους στην ζωή μου που με αγαπάνε (ακόμα και όταν γεροντοκοριάζω , γκρινιάζω ,τους βάζω μουσική που τους βάζει το δίλημμα hara-kiri ή seppuku etc )


Ξημέρωσε. Ανυπομονώ να πάω δουλειά . Ελπίζω σε λίγο ήλιο σήμερα.


Dis, quand reviendras-tu,
Dis, au moins le sais-tu,
Que tout le temps qui passe,
Ne se rattrape guère,
Que tout le temps perdu,
Ne se rattrape plus...

3 σχόλια:

  1. Τι είναι seppuku;;;;
    Αν δεν έχει ήλιο το πρωί, είναι άθλια.. :)
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ..κι όμως ξέρω ανθρώπους που έχουν πεθάνει από θλίψη
    κι άλλους τους πιο πολλούς που πιστεύουν ότι ζουν
    νεκροί απο χρόνια
    που δεν κατάφεραν να καουν απο την αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και οι 2 καταστάσεις είναι εξίσου απαράδεκτες, με τα εξίσου απαράδεκτα και πανομοιότυπα αποτελέσματα...είσαι μονίμως χάλια. Αν και στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν και κάποιες εκλάμψεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή