Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά

Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά
να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά
σαν ψάρι μ' έχουν πιάσει μες στα δίχτυα


Έγραψα τις προάλλες πως δεν προσπαθώ. Δεν ξέρω πόσο είναι αλήθεια αντικειμενικά αυτό . Αλλά είναι σίγουρα κάτι που νιώθω αν σκεφτώ την προσπάθεια που έκανα προς το τέλος (και λίγο μετά από κεκτημένη ταχύτητα) . Μπορεί οι τελευταίες μέρες να είναι λίγο πιο κενές από ότι είχα συνηθίσει ,αλλά έχω χρόνο να αναπνέω , να χαρώ. Αποσυμπιέζομαι. Ξέρω πως δεν κρατάει αυτό ,δεν είμαι χωρίς τις εμμονές μου – και συχνά πυκνά γυρνάω σε όλα τα γνωστά. Αλλά με λένε Δημήτρη και είμαι καλά για την ώρα.


Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά
στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά
που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;