Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

It’s been a long and lonely trip but I’m glad that I took it because it was well worth it.




I got to read a couple books and do some research before I reached my verdict.
Never thought that I was perfect.
Always thought that I had a purpose.
Used to wonder if I’d live to see my first kiss.



Λατρεύω τα καλοκαίρια . Είμαι φτιαγμένος για την ζέστη ,την ξερή ζέστη της στερεάς . Άκουγα τον Francis και έψαχνα στην μνήμη μου τα καλοκαίρια που θυμόμουν .


It was the best of times. It was the end of times.


Το καλοκαίρι που σκότωσαν μια κοπέλα στο θέρετρο που περνούσαμε τις διακοπές . Βιασμός και πολτοποιημένο κεφάλι και γονείς να τρομάζουν με την βόλτα και τα παιδιά . Η άσπρη κολώνα με τα χρυσά γράμματα στο σημείο που πέθανε ακόμα μου φέρνει ρίγος.


I don’t remember much from my youth. Maybe my memory is repressed.
Or I just spent too much time wondering if I’d live to have sex.



Το καλοκαίρι που έπαθα μια άσχημη πνευμονία . Νερό στους πνεύμονες , δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τον βήχα ,κίτρινος διάβαζα ότι έβρισκα μπροστά μου . Και είχα δώσει λίγο πριν το πρώτο μου φιλί .


I was older. I was very mature.


Το καλοκαίρι που έδωσα πανελλαδικές . Μια μικρό-κοινωνία με την τοπική εφημερίδα που έβγαζε τους βαθμούς κάθε χρόνο και φωσφορούχο μαρκαδόρο . Και να μην έχω φίλους που να μπορώ να βασιστώ , κανόνισα διακοπές μόνος στο εξωτερικό γιατί φοβόμουν πως θα με θέλει κανείς για παρέα . Να περιμένω βαθμούς για εξετάσεις πανεπιστήμιο .


Considered doing something that would cripple me.
I wanted a wheelchair. I wanted the sympathy.
I wanted straight teeth so then came braces.
4 years of head gear helped me change faces



Το καλοκαίρι που πρώτη φορά ένας άντρας με φλέρταρε ,και χρειάστηκε να έρθω αντιμέτωπος με όσα δεν ήθελα να παραδεχτώ .


It was the best of times. It was the end of times.


Το καλοκαίρι που μαζοχιστικά πήγα στον πρώην μου στο Λονδίνο (ποτέ δεν την συμπάθησα αυτή την πόλη ).


“Don’t listen when they tell you that these are your best years.
Don’t let anybody protect your ears.



Το καλοκαίρι που ήμουν στην αναμονή ,στο περίμενε από βδομάδα ε βδομάδα «θα έρθω» ,και εγώ με νεύρα να γράφω εδώ όσα δεν είχα.


It was beautiful.
It was brutal.
It was cruel.
It was business as usual



Φέτος δεν είναι έτσι. Νιώθω καλά .


When you think you’ve got it all figured out
and then everything collapses…
trust me, kid…
it’s not the end of the world

2 σχόλια:

  1. Άντε μπράβο! :) Χαίρομαι!
    Άσχετο, από τη χαρά σου έπεσες στη θάλασσα μετά το πρώτο φιλί και μπήκε νερό στους πνεύμονες; :)
    Κοίτα να προσέχεις τώρα και να έχουμε ένα πολύ όμορφο Καλοκαίρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕEEE συγνώμη, αλλά και πιθανοτικά να το πάρεις, έπρεπε να ζήσεις και ένα ήρεμο καλοκαίρι!!! Χαχαχαχαα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή