Αν

Αν


Η μέρα μου : Πρωινό ξύπνημα – δουλειά 9 με 9 κ ίσως πιο πολύ – σπίτι – δουλειές – ο φίλος μου – ύπνος. Για την ώρα δεν είναι ρουτίνα. Τουλάχιστον όχι ακόμα , ίσως γίνει με τον καιρό ,αλλά για την ώρα είναι σχεδόν αναζωογονητικά καινούργιο .


Δεν έχω χρόνο για γράψιμο συνήθως, και όταν έχω νιώθω πως δεν έχω κάτι να πω (και στην δουλειά το internet έρχεται από βδομάδα). Τα πράγματα είναι τόσο καλά που συνεχίζω να νιώθω λίγες ενοχές για αυτό . Κοιτάζω πίσω από την πλάτη μου καχύποπτα . Περιμένω κάτι κακό να συμβεί ,και με το ζεστό χέρι στο χέρι μου ίσως τα άσχημα συμβαίνουν και δεν τα καταλαβαίνω , απλά δεν με αγγίζουν.


Ακόμα και το γενικό κλίμα ήττας δεν με πιάνει , νομίζω πως με όλα τα άσχημα της η κρίση είναι μια ευκαιρία για αυτοκριτική . Καλύτερη μια κρίση από την συνεχιζόμενη αργή σήψη (και ας μιλάω και λίγο εκ του ασφαλούς ) .


Μόνο που να – πεθύμησα να γράψω καμιά γραμμή . Μόλις αποκτήσω ξανά πιο εύκολη πρόσβαση θα είμαι πιο ταχτικός .


Αν