Και μπήκαμε στα χρόνια

Και μπήκαμε στα χρόνια που όλα εξηγούνται
Και όλα συζητιούνται
Κανένας μας δεν φταίει


Καθόμουν και γέμιζα ένα mp3 player με μουσική .Άκουγα όλα τα αγαπημένα κομμάτια ,προσπαθούσα να χωρέσω τα καινούργια με τα παλιά, να διαλέξω τι κρατάω και τι αφήνω στην άκρη . Ίσως επειδή δεν ακούω τόση μουσική – οι μετακινήσεις μου είναι σε πιο μικρές αποστάσεις πια – ότι άκουγα το νοσταλγούσα . Το έπαιζα και το ξαναέπαιζα.


Έχουν ανθήσει και οι νεραντζιές και ο δρόμος θυμίζει πλατεία μικρής πόλης ,φωνάζουν και τα παιδιά στην απέναντι παιδική χαρά. Στην αρχή της εβδομάδες είχαμε σχολική εκδρομή - με τα σκαρφαλώματα, τις φωνές ,τις κακίες στο παιδί που δεν μπορούσε να ανέβει τόσο ψηλά , τα πηγαδάκια με τα κοριτσάκια που έλεγαν τα μυστικά τους, τους "μεγάλους" να βιάζονται να τα στείλουν σπίτι να προλάβουν τα καταστήματα.


Και μπήκαμε στα χρόνια
Που όλα έχουν γίνει.