Σάββατο 23 Μαΐου 2009

History repeats itself.


History repeats itself
Coiling down into the future
When it's one second to twelve
The hands touch and follow deeper



Στην Θεσσαλονίκη μου άρεζε να πηγαίνω να τρώω έξω. Μου άρεσαν τόσα μέρη - από την "Ωραία Ελλάδα" κρυμμένη στα στενά μέχρι τα γνωστά εστιατόρια μέχρι την κρέπα απο το dream team της Ναυαρίνου (πιπερια , κοτόπουλο , καπνιστο τυρί και ρίγανη ) .Με παρέα η χωρίς ,πρωί μεσημέρι ή βράδυ.


History repeats itself
I didn't learn, I wouldn't listen
I couldn't see the books were on the shelf
For my good sense, I never missed 'em



Κάποια στιγμή άρχισα να δοκιμάζω εκτός από τα σχετικά κεντρικα μέρη και αυτά της γειτονιάς. Μικρές οικογενιακές ταβέρνες , μέρη που δούλευαν από τον κύριο κ την κυρία που κοίμησαν τα παιδιά ή τα πάρκαραν στην μάνα , και έβγαιναν για τα κοψίδια και για να ντυθεί η κυρία και να ξεσκάσει. Ένιωθα πως τα μέρη αυτά - τις κλασσικές ταβέρνες - τις είχε παγώσει κέαποιος στον χρόνο ,δεν θα ζητούσες εκεί Cola light,και κανονική που είχαν ήταν τεράστιο βήμα .


Wish I was standing by the shore
Feel the wind blow in my face
See the waves roll in for an encore
They take a bow, they know their place



Λάτρευα την ταβέρνα του κυρίου Βασίλη. Μωσαϊκό κάτω,μερίδες στις οποίες το gourmet΄πιάτο θα μπορούσε να είναι δορυφόρος ,ρετσίνα με σεβεν απ στα διπλανά τραπέζια ,λαχανίδες και υπέροχος βουτυράτος σπιτικός χαλβάς - να φάω επίδη είμαι "λεπτούλης". Το λάτρευα εκείνο το μέρος.Ηταν το μέρος που τα gym freaks με τις λιπομετρήσεις και τα ποτήρια γεμάτα σκόνη "γεύση βανίλια" έλιωναν σε άμορφες μάζες στο πάτωμα - και ακόμα καλύτερα αυτο δεν ήταν αυτοσκοπος.Ήταν μια οικογενιακη ταβερνα. Ήταν τέτοια η αντίθεση με το σήμερα, και ειδικά το δικό μου τότε κόσμο. Αν ήθελα να καταλάβω πόσο μπορούσα να επικοινωνήσω με έναν ανθρωπο τον πήγαινα εκεί. Αν ερωτευόταν το μέρος μπορούσα και εγώ να τον ερωτευτώ. Λίγο πριν φύγω απο πάνω ο κυρ Βασίλης που καθόταν και μου έλεγε για το διαζύγιο του γιού του το πούλησε και πήρε σύνταξη. Δεν μου κάνει καρδιά να περάσω απο την Ιταλίας ακόμα και όταν ανεβαίνω πια.


I do not want, I do not feel
I've turned away in myself
I can't find anything that's real
But history repeats itself

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου