μου `χες πει θα ζούμε καλά
Είδα ένα βίντεο από το 98 και σκέφτηκα - πως είναι δυνατόν να γίνομαι 40 όταν έχω ζήσει μόνο 22 χρόνια ; Κάπου εκεί στα 18 ξεκίνησα να ζω , τα πιο πριν έκανα τόση προσπάθεια να τα ξεχάσω . Και μετά σκέφτηκά , ούτε καν 22 , δεν θυμάμαι ολόκληρα κομμάτια , χοντρά κομμάτια από τα εικοσι μου , τώρα γίνομαι έφηβος , ανήλικος ίσως ακόμα ! Ένας γνωστός από τότε που έχει την κατάρα της μνήμης μου είπε ότι έπρεπε να με ξεχάσω, έχω κάνει κάμποσα που να αξίζουν να ξεχαστούν. Ίσως ,δεν ξέρω ,και δεν θα μου πει , αδικημένος μία ζωή πρέπει να νιώθει με τόση μνήμη που κουβαλάει ο καημένος.
Ξεκίνησα να ζω λοιπόν το 98 , κάπου στην Θεσσαλονίκη έβγαλα τις πρώτες μου ανάσες , κάπου ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω και στο στρατό 4 χρόνια τα έφαγα και τα ξέχασα , άρα σε 8 μέρες ενηλικιώνομαι ,καλά είναι και έτσι.
σου `χα πει θα ζούμε καλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου