Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

For now put a hand on my head




When you slip away
after a long day
of living
your reservoirs
are empty now
you´re ready
to refill them



Στο μετρό δεν μπορώ να κάτσω σε ένα σημείο . Κάνω βόλτες πάνω κάτω , προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά. Τα σαββατοκύριακα με τη μεγάλη αναμονή ανάμεσα στους συρμούς οργώνω κανονικά τις αποβάθρες.


The safe and the known
around you
transforming
The phantom pains
are hunting you again
you are on your own then



Σε μια τέτοια αποβάθρα χτες καθώς περπατούσα είδα με την άκρη του ματιού μια γνωστή φιγούρα να με κοιτάζει και μετά να γυρνάει στο κινητό. Τα βλέμματα όμως διασταυρώθηκαν και ήξερα πως έπρεπε να πάω να μιλήσω ,να πω τα τυπικά (κάτι που δεν ήταν και ιδιαίτερα ευχάριστο). Ήταν ένα από τα παιδιά που είχα γνωρίσει μετά τον χωρισμό μου τον περασμένο χρόνο . Δεν ήμουν και εγώ τότε στα καλύτερά μου (understatement of the year), δεν ήταν και αυτός για πολλά .


For now
put a hand on my head
whisper in my ear
you just have to be near



Είπαμε τυπικές κουβέντες , με ρώτησε τι κάνω εδώ εγώ ( το βρήκα αστείο ,λες και ο μετρό είναι εξωτικό μέρος ) , είπαμε λίγο για την δουλεία , έφυγα αμέσως μετά τα τυπικά ,χωρίς ψέματα για μελλοντικούς καφέδες . Περπατώντας προς την άλλη μεριά του σταθμού σκέφτηκα τις διαφορές με το πέρσι ,τον προηγούμενο χρόνο . Μετά σκέφτηκα πως έχω αργήσει λίγο για το επιτραπέζιο και έστειλα μήνυμα. Και μετά σκέφτηκα να γράψω αυτό που έγινε σε post ,για να ξεφύγω λίγο από τα μελιστάλακτα τελευταία . Και το βράδυ με πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά του παιδιού χωρίς να το καταλάβω .


Morning light forgives the night
so please stay until I see another day

3 σχόλια:

  1. :):):)
    Ένα είναι το μόνο σίγουρο, τα περασμένα είναι περασμένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως...γιατί θα φάμε καμιά γλίστρα και θα τρέχουμε με τόσο σορόπι...άσε!! Χαχαχαχαχα!!!

    Φιλάκια βρε...σμουτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γράφε όπως νοιώθεις κι ό,τι νοιώθεις... Είσαι πιο τυχερός απ' όσο μπορεί να νομίζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή