I wanna give you a new home

I’ll never take you for granted
I’m gonna make you feel special he said
Two strong arms that will hold you
A soft touch to waken you each day


Είναι φορές που αμφιβάλω ,που γκρινιάζω ,που κουράζομαι ,που γκρινιάζω (το κάνω πολύ) , που σε νιώθω λίγο πιο μακριά .που γυρίζω σπίτι μόνος. Και φορές που νιώθω λίγο παραμελημένος, που θέλω να μου πεις πως όλα θα πάνε για πάντα καλά., που θέλω να με γαργαλίσεις όταν με πιάνει ο αρνητισμός μου .


Here we lay to rest
all of what is left
Here we spread the soil
of this our mortal coil


Και πιο συχνά υπάρχουν οι φορές που είσαι εκεί ,που λέμε χαζομάρες ,που παίζουμε σαν παιδιά ,που πειράζουμε ο ένας τους φίλους του άλλου ,που κάνουμε σχέδια για εκδρομές ,που κάνουμε τις εκδρομές που σχεδιάσαμε ,που με προσγειώνεις όταν πάω να ξεφύγω, που με απογειώνεις όταν θέλω να ξεφύγω. Και όταν σε βλέπω χαμογελάω ,ακόμα και όταν δεν θέλω .


These are the pros
These are the cons
Something for us to build upon

Fall is my lover (part2)

I will taste the dirt


Έξω χιονίζει φύλλα . Είμαι ξανά με πουκάμισο και γραβάτα και απολαμβάνω το νέο μου pc περιμένοντας για πελάτες. Το γατί πιο μέσα παίζει , ακόμα να βρει σπίτι . Κάνω σχέδια – πόσες φορές θα δω την Αρλέτα (αρκετές ) , που θα πάω με το παιδί , πως θα βγούμε λίγο από Αθήνα, τι θα δω από την νέα τηλεοπτική περίοδο της Αμερικής . Μια ψυχολόγος πελάτισσα λίγο πιο πριν μου κατηγορούσε το δίκτυο γιατί σκοτώνει την Επαφή και την Ψυχή (καταφέρνει αυτή η γυναίκα να μιλάει με κεφαλαία ). Το βρίσκω αστείο , παλεύω να μην γελάσω.


Φθινόπωρο χωρίς μπλε τετράδια ,χωρίς εξεταστική ,χωρίς επιπλέον άγχος , χωρίς βάρος , χωρίς γκρίνια. Και θα δω και απόψε το παιδί.


The sky opens up and the heart feels more clear

Just an echo in the valley,

Can you hear it?
Throught the twilight
When it answers ...


Στεναχωριέμαι που δεν γράφω πια τόσο συχνά . Ξεκινάω κείμενα και τα σβήνω ή τα αφήνω στην μέση ,σαν να μου φταίνε . Αλλά ας γκρινιάξω λίγο : θέλω για λίγο μια Κυριακή να μην με ενοχλήσει το τηλέφωνο και να μείνω αγκαλιά με το παιδί μέχρι το μεσημέρι . Θέλω να μην αγχώνομαι τόσο με την δουλειά μου ,να μπορέσω ν μην μου ορίζει τόσο την διάθεση . Θέλω χρόνο με τους φίλους μου ,και λίγο χρόνο με τον εαυτό μου . Και να χάσω τρία καλοκαιρινά κιλά . Και με πιάνει ακόμα μια παράλογη νοσταλγία για οτιδήποτε. Μέχρι και το σχολείο νοστάλγησα σήμερα που ανοίγουν .


Βυθίζομαι λοιπόν στην καθημερινότητά μου ,και έφτασε ο Σεπτέμβριος και κοντεύουν τα μέσα του – ενώ παλεύω να βρω χρόνο, αυτός απλά περνάει. Τουλάχιστον πρέπει να περνάει μάλλον καλά – αλλιώς θα καταλάβαινα κάθε του λεπτό .


"I love you , I do"

What's New Pussycat?

Θέλει κανείς ένα πολύ όμορφο ,εμβολιασμένο ,υγειές θηλυκό γατάκι τριών μηνών ; Ψάχνω να του βρω σπίτι εδώ και ένα μήνα και δεν το έχω πετύχει (και με την γάτα μου δεν τα πάει καλά)