Just an echo in the valley,

Can you hear it?
Throught the twilight
When it answers ...


Στεναχωριέμαι που δεν γράφω πια τόσο συχνά . Ξεκινάω κείμενα και τα σβήνω ή τα αφήνω στην μέση ,σαν να μου φταίνε . Αλλά ας γκρινιάξω λίγο : θέλω για λίγο μια Κυριακή να μην με ενοχλήσει το τηλέφωνο και να μείνω αγκαλιά με το παιδί μέχρι το μεσημέρι . Θέλω να μην αγχώνομαι τόσο με την δουλειά μου ,να μπορέσω ν μην μου ορίζει τόσο την διάθεση . Θέλω χρόνο με τους φίλους μου ,και λίγο χρόνο με τον εαυτό μου . Και να χάσω τρία καλοκαιρινά κιλά . Και με πιάνει ακόμα μια παράλογη νοσταλγία για οτιδήποτε. Μέχρι και το σχολείο νοστάλγησα σήμερα που ανοίγουν .


Βυθίζομαι λοιπόν στην καθημερινότητά μου ,και έφτασε ο Σεπτέμβριος και κοντεύουν τα μέσα του – ενώ παλεύω να βρω χρόνο, αυτός απλά περνάει. Τουλάχιστον πρέπει να περνάει μάλλον καλά – αλλιώς θα καταλάβαινα κάθε του λεπτό .


"I love you , I do"