Ήμουν λίγες μέρες έξω , αγκαλιά με το κινητό , το αντικείμενο που μισώ πιο πολύ σε όλο τον κόσμο . Πέρασα καλά , έφαγα καλά , είδα όμορφα πράγματά , έμαθα το κάτι πιο πέρα. Σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου θα σκότωνα για ένα τέτοιο ταξίδι , βασικά εκείνη η φάση της ζωής μου ήταν ολόκληρη ένα ταξίδι . Τώρα πήγα λίγο με το ζόρι , και δεν βρήκα αυτό που ήθελα, δεν ξεκουράστηκα. Αυτή είναι η κύρια αξία μου πλέον , η ξεκούραση .Πόσο μονόχνοτο ,πόσο λίγο , να σου ανοίγει ο κόσμος να έχεις μπροστά σου μουσεία , φαγητά , βόλτες ,ποτάμια και εσύ να χαμογελάς στις φωτογραφίες και μέσα σου να λες "θέλω την μπανιέρα μου δύο ταινίες και να καταφέρω να έχω το τηλέφωνο κλειστό για δύο ώρες". Και όμως αυτό θέλω πια , και λέγοντας νιώθω βαθιά ξενέρωτος και γέρος και αχάριστος.
you know it feels unfair
there's magic everywhere
