It's been a long and lonely trip but I'm glad that I took it because it was well worth it.
Μετράω την ερημιά της πόλης σε θέσεις parking. Σήμερα έχει και επιλογή για σκιά στο κέντρο , και το μεγαλύτερο μέρος της κίνησης αποτελείται από tumbleweeds . Δουλεύω ανόρεχτα , με καρφωμένο το πιο καλό μου χαμόγελο στο πέτο. Είμαι στην δεύτερη βδομάδα που αντιμετωπίζω τα πάντα γύρω μου με την μέθοδο της Πολυάννας . Έχω πέσει στα βαρέα δηλαδή .
Διάβασα self help βιβλίο . Ήταν ένα ακόμα βήμα σε αυτή τη ζωή και εξάλλου παίζει να έχω κάνει πράγματα για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπομαι πιο πολύ . Η βασική ιδέα του βιβλίου , το να κοιτάζεις τα πράγματα που φοβάσαι κατάματα , να αναγνωρίζεις τον φόβο σου και να κάνεις αυτό που πρέπει έτσι κ αλλιώς δεν είναι κακή . Το να κάνεις ασκήσεις θετικής σκέψης , visionboards , κασέτες με ενθαρρυντικούς λόγους κτλ είναι κάτι ξένο για μένα .Και να ψάχνω να βρω το θετικό στο οτιδήποτε, φορώντας ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου είναι τελείως αντίθετο στην εικόνα που έχω για τον εαυτό μου .
Και το κάνω. Δεν ξέρω αν δουλεύει ,αλλά νιώθω πως αυτό που έχω τώρα δεν προχωράει . Κάποιες φορές είναι πιο εύκολο. Κάποιες άλλες νιώθω σαν να έχω ξυπνήσει μετά από ένα καλό χέρι ξύλο. Ο στόχος μου για φέτος λοιπόν είναι να παραμείνω με θετική ματιά .Είναι πολύ πιθανό να έρχεται το τέλος του κόσμου , πληροφοριακά .
It was the best of times. It was the end of times.
