Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Don't forget me.






Η πιο μηχανική πράξη στην Ελλάδα – να ευχηθούμε σε κάποιον για την γιορτή του. Εξαιρετικά τεμπέλικο , δεν σου ζητάει κανείς να θυμηθείς κάτι πολύ συγκεκριμένο και προσωπικό , όπως στα γενέθλια , μόνο να στείλεις ένα ξερό «χρόνια πολλά» μια φορά τον χρόνο . Και όμως χαίρομαι σαν σκύλος μπροστά σε μπριζόλα κάθε φορά που θα χτυπήσει το κινητό , κάθε φορά που θα έρθει ένα μήνυμα. Παραπονιέμαι για την κούραση και για το σταθερό, κινητό και facebook που χτυπάνε ταυτόχρονα ,και είναι απαίσιο ψέμα , με τρέφει όσο τίποτα η προσοχή. ΔΕΝ είμαι υπεράνω , θα δώσω τρελό βάρος και στο πιο μαζικό που θα στείλει μια πελάτισσα που είδε στον κινητό της Δημήτρης και δεν ξέρει ποιος είναι.

Κάποτε δεν χτυπούσε το κινητό ,και ήμουν μόνος και χωρίς ευχές ,δεν θα ξεχάσω το εφτά που γύριζα σαν την άδικη κατάρα την νέα μου πόλη, πραγματικά ξεχασμένος, να είναι μια μέρα σαν τις άλλες ,μόνο χειρότερη. Δεν μου αξίζει το βουνό από ευχές που λούστηκα χτες λοιπόν , αλλά δεν είναι και αυτός ένα έξτρα λόγος να το χαρώ; Χρόνια μου πολλά.


Cause nothing lasts for ever
And I will always love you.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου