“Έχεις κάποια κοπέλα ,κάτι ;” . Η ξαδέλφη μου που έχω να δω πέντε-έξι χρόνια περίμενε και σαράντα δευτερόλεπτα για να το ρωτήσει . Δεν μπορούσε να κρατήσει την ανάσα της άλλο και της βγήκε . Οι επιλογές ξεκάθαρες , ή μετατρέπω ένα (ακόμα) οικογενειακό τραπέζι σε coming out party (ΥΕΥ) ή απλά χαμογελάω και αλλάζω θέμα. Αποφασίζω το χαμόγελο και αλλαγή θέματος, και κάπως έτσι περνάει η υπόλοιπη βραδιά , γιατί χρειάστηκε να αλλάζει η συζήτηση πολλές φορές . Μια φορά μόνο όρθωσα το ανάστημά μου και υπερασπίστηκα τον Τσίπρα (ναι , από όλους τους ανθρώπους τον Τσίπρα) γιατί α)σε όλους μας μπορεί να συμβεί να μην κουμπώσει καλά το φερμουάρ του παντελονιού β) όπου όλοι , κυρίως σε μένα και πολύ πιο συχνά από όσο θα έπρεπε.
Και όμως ήταν μια ξαδέλφη που λάτρευα , που υπερασπιζόμουν σαν λυσσασμένο τσοπανόσκυλο όταν κάποιος έκανε σχόλιο για το ότι πήγε 35 και δεν παντρεύτηκε ακόμα (irony , cruel irony) , που κάποτε ήταν κομμάτι της ζωής μου. Μετά παντρεύτηκε , έκανε παιδιά μετ’ εμποδίων , γέρασε , και δυστυχώς μεγάλωσε. Αυτή η θείτσα με το κακό κούρεμα ,τα κακά ανέκδοτα και το ελαφρώς αλλήθωρο μάτι ήταν κάποτε η πιο δροσερή , επαναστατική νότα στην επαρχιακή μου ζωή , ήταν η ελπίδα μου για την ζωή εκτός. Τώρα η ηρωίδα των παιδικών χρόνων μου είναι ένα άτομο που δεν άντεξα για πάνω από σαράντα πέντε λεπτά με το ρολόι . Λίγο λιγότερο χρόνο από όσο θα έδινα σε μία μέτρια νέα δραματική σειρά. Έτσι είναι οι ήρωες τον παιδικών μας χρόνων , δύσκολα αντέχουν την σύγκρουση με την πραγματικότητα , πέφτουν από θρόνους που δεν ξέρουν καν πως τους έχουν ανεβασμένους.
Είδα την Ρίτα και ήταν καλά
Κι εσύ απαντάς ένα ξερό "όχι" αντί να αλλάξεις κουβέντα. Αυτό που έκανες είναι πιο ύποπτο και παραπέμπει στην επανάληψη την ερώτησης λόγο έμφυτης περιέργειας. Βέβαια για να είμαστε λίγο πιο ανοιχτόμυαλοι να πούμε εδώ πως εμείς οι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι οικογενειάρχες θέλουμε να βλέπουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και αυτά χαρούμενα και ευτυχισμένα... Διότι η ολοκλήρωση του ατόμου περνάει μέσα από την δημιουργία μιας οικογένειας (σε βλέπω τώρα να κοιτάς το ταβάνι. Ή να νιώθεις μια ταβανόπροκα στην πλάτη. Ό,τι σε βολεύει...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά στην επόμενη ερώτηση "Γιατί;" εσύ θα απαντήσεις "δεν βρήκα το κατάλληλο άτομο (<-- ουδέτερο. See?)". Και αν δεν βαριέσαι τότε αρχίζεις τα περί ευθύνης και σοβαρότητας ως αναφορά την επιλογή συντρόφου για δημιουργία οικογένειας και άλλα τέτοια που αρέσουν.