Never known as a non-believer

Farther down the path was a mystery
Through the recess the chalk and numbers
A boy bumped into the won-won-won-wonderful


Ξενυχτάω στην δουλειά . Δεν είναι για καλό ,και είμαι εξαντλημένος ,δεύτερη μέρα στην σειρά που ο ύπνος είναι πολύ λίγος. Η έστω δεν έχω αρκετές αϋπνίες . Είχε όλα αυτά που δεν συμπαθούσα αυτή η Κυριακή . Ξύπνησα πολύ νωρίς ,με τηλέφωνο ,χωρίς πρωινό, σε κρύο κρεβάτι , είπα άσχημα νέα σε φίλους, δούλεψα πολύ ,παντού άκουγα για τον γάμο Σαμαρά Παπαντρέου – δεν το θέλω ,θα τον πάριες , άλλα λόγια πέστε ρε παιδιά – μέχρι και ο γαστρονόμος είχε βαρετές συνταγές. Κατεστραμμένη Κυριακή και εδώ που τα λέμε δεν είναι η Δευτέρα μέρα να τις έχεις εμπιστοσύνη για κάτι καλύτερο .Μέσα στην όλη κακουχία , εδώ που φιλάω σκοπιά ένα πράγμα λίγο πριν το γερμανικό ,νεκρανάστησα και το blog, έτσι να έχουμε να λέμε . Αντανακλαστικά εδώ γυρνάω όταν κάτι δεν πάει καλά . Ακούω το Smile των Beach Boys με πάθος και ελπίδα η ζωή που κουτσά στραβά ζούμε να θεωρείται αριστούργημα σε 40 χρόνια που θα βγει επίσημα στην κυκλοφορία. Μπροστά μου έχω το δίλλημα ύπνος μια ώρας ή ολονυχτία . Μου έχω εμπιστοσύνη να μείνω ξύπνιος ;


All fall down and lost in the mystery
Lost it all to a non-believer