In The Half-Light

See your shinning smile.


Είναι Κυριακή και είμαι με τον σκύλο και οι άλλοι με ποδήλατα και έχω μείνει μόνος ,να περπατώ στο δάσος . Δεν είμαι τόσο συνηθισμένος να μένω μόνος πια με τις σκέψεις μου ,οι και γενικά. Σκέφτομαι τόσα ,και αγχώνομαι και στρεσάρομαι, λες και όλοι οι άλλοι γύρω μου ,οι αγκαλιές και τα φιλιά να είναι αυτό που με κρατάει από το να αντιμετωπίζω τη ζωή. Και βάζω το μυαλό μου σε χαζά σενάρια και διαλέγω πάντα την κακή εκδοχή όταν φτάνουμε στο σημείο «εσύ αποφασίζεις» ,και πάλι καλά που ο Woofy τραβάει και με προσγειώνει . Το να μαζεύεις τα κόπρανα ενός σκύλου 30 κιλών είναι κάτι που σε φέρνει στην πραγματικότητα πολύ άμεσα. Μετά φτάνω τους υπόλοιπους και σταματώ και πάλι να σκέφτομαι.


See you smile once again.