Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

I said let's all meet up in the year 2000.




Won't it be strange when we're all fully grown.
Be there at 2 o'clock by the fountain down the road.



Περιμένω , μικρό στήσιμο . Στα όρια του φυσιολογικού ,και το απολαμβάνω λίγο . Είμαι έξω από το μετρό και κοιτάζω απέναντι . Στον πρώτο όροφο ανοιξιάτικο πάρτι . Οι καλεσμένοι στο μπαλκόνι για κάπνισμα ,κοντά στην ηλικία μου και παίζει το disco 2000. Στιγμιαία ζηλεύω , πάντα νιώθω παραπονεμένος σε τέτοιες στιγμές , σαν να είμαι σε ένα ακόμα παιδικό μάζωμα που δεν με κάλεσαν . Μετά αποφάσισα πως δεν θέλω να με καλούν ,και όταν έχω προσκλήσεις και τώρα στα γεράματα έχω και μια δικαιολογία στο τσεπάκι. Μετά μου φεύγει , ξέρω πως θα περάσω καλύτερα εκεί που πάω (θα παίζει moz και μάλλον θα έχει και γλαδιόλες ) .


I would be living down here on my own
on that damp and lonely Thursday years ago.

3 σχόλια:

  1. χεχεχε βλέπεις την καλή πλευρά της ζωής.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είσαι τόσο ευτυχισμένος που απλώς δεν μπορείς να συγκεντρωθείς... εξ ου και τα λάθη!
    Σε παρακολουθώ σιωπηλά και χαίρομαι, πάντως...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. :)
    χεχεχε βλέπεις την καλή πλευρά της ζωής.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή