Do you remember the late morning

I do remember that I already knew
it was the last time,
the last time for first positions
the last time you'll be mine


Δεν με πιάνει ο ύπνος. Είμαι βετεράνος στις αϋπνίες , το κρεβάτι να είναι άδειο και εχθρικό και εγώ να παίζω βαρελάκια με το μαξιλάρι. Είχα τσακωθεί από παλιά με τον ύπνο, συναντιόμασταν μόνο μια στο τόσο ,για λίγο ,σχεδόν τυχαία. Κατά διαστήματα αγκαλιές μας έφερναν πιο κοντά , τα λέγαμε, μετά πάλι δεν μιλιόμασταν ,μόνο τα απολύτως απαραίτητα ,ούτε δημόσιοι υπάλληλοι διορισμένοι από διαφορετικά κόμματα. Μόνο στα ταξίδια ο ερχόταν αμέσως. Από όρθιος σε αστικό μέχρι τρένο ,ήταν εύκολα τα πράγματα ,το εισιτήριο στο χέρι να μην με ξυπνήσει ο εισπράκτορας και τα μάτια να ανοίγουν στον προορισμό.


Do you remember the scars I showed you
the stories I told you
how I always said forever
when you aksed me to stay true


Απόψε λοιπόν σαν να έχω καρφωμένες οδοντογλυφίδες στα μάτια ,αν και αρκετά κουρασμένος δεν , άπλα δεν. Το μόνο που λείπει είναι ο Cave στο background “mercy seat|” και θα ήμουν στη 50άωρη ξαγρύπνια του 99 .Και στο στρώμα μου η αϋπνία με την σκέψη σου φασώνονται και μένα δεν με αφήνουν να κλείσω βλέφαρο.


do you remember when we forgot
how to smile at each other
to believe that the other
want only whats good for you