We float.

We wanted to find love
We wanted success
Until nothing was enough


Κάπου ανάμεσα σε επικήδειους για τον προαναγγελθέντα θάνατο της Winehouse και τα μπάνια του λαού έκλεισα ένα ακόμα κεφάλαιο ,έφτασα στα βαρυασήμαντα 31. Χωρίς οργάνωση ,χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πλάνο , χωρίς dramah! (ούτε καν έγραψα εδώ !) και , ομολογώ, με κάμποση αγάπη γύρω μου . Πήγα θάλασσα ,κέρασα τους φίλους μου , βούτηξα στο νερό , άφησα το κύμα να με παρασύρει ενώ επέπλεα έτσι για να έχω και μια όμορφη εικόνα για το πώς θέλω τα πράγματα.


So will we die of shock?
Die without a trial
Die on Good Friday
While holding each other tight
This is kind of about you
This is kind of about me
We just kind of lost our way
But we were looking to be free


Είναι κρίμα να πεθαίνεις στα 27,ειδικά αν είναι να μιλάει για σένα όλος ο τύπος καλοκαιριάτικα (και να ξεθάβουν τος επικήδειους που έμοιαζαν έτοιμοι από καιρό ). Και είναι ωραίο να επιβιώνεις μέχρι τα 31 ,ειδικά αν τα καταφέρνεις καλύτερα από ότι περίμενες (πατ- πατ στην πλάτη , χάιδεμα στο κεφάλι ,καλό παιδί, μπράβο ).


But one day we'll float
Take life as it comes