Γιατί τούτος ο καιρός κάτι καλό θα φέρει

Έναν γνωστό μου τον χτύπησαν στο μετρό γιατί «δεν αντέχω να σε βλέπω ,ανακατεύομαι πούστη». Αυτός λέει πως δεν έγινε και τίποτα ,σιγά .


Στην κοσμική ταβέρνα – αγαπημένη στάση του Woofy ,να μυρίσει – ο κόσμος λιγοστός . Σε ένα τραπέζι κάθονται κυρίες με προσεγμένες κομμώσεις , διαβάζουν τον κατάλογο ευλαβικά , φαίνεται πως δεν έχουν συνηθίσει να υπολογίζουν τιμές . Μιλάνε όσο μπορώ να καταλάβω για την κρίση , και πως κανείς δεν υπολογίζει τους συνταξιούχους.


Το βράδυ στην παρέα η κοπέλα που πηγαίνει πιο συστηματικά στο Σύνταγμα (κάθε βράδυ ) δεν ξέρει ποιος είναι ο αρχηγός της Ν.Δ. Μουντζώνει πολύ και το ευχαριστιέται λέει. Άλλος αναρωτιέται «και που πάνε τι θα αλλάξει». Απαντάω «και αν δεν πάνε τι θα αλλάξει ;» ,αλλά εγώ δεν έχω κατεβεί καθόλου . Νιώθω συνέχεια κουρασμένος , θέλω να αρπάξω ένα βιβλίο να κουλουριαστώ στο κρεβάτι μου και να κοιμηθώ πάνω στις σελίδες.


«Είμαι ι Batida de Coco . Μου λείπει η Αρλέτα.»


γιατί θ' αλλάξει είτε θέλει, είτε δε θέλει...