And outside the life goes on. Πάντα νιώθω ενοχές για οτιδήποτε. Είμαι επαγγελματικά ενοχικός. Τώρα νιώθω ένοχος που είμαι υγιείς ανάμεσα στην αρρώστια , ερωτευμένος μέσα στους χωρισμούς , ανίκανος να βοηθήσω ουσιαστικά αυτούς που το έχουν ανάγκη ( η λίστα συνεχίζεται ,είναι μεγάλη αλλά αυτά είναι τα πρόχειρα ) .
So cold the things I´ve seen, Ι know now that they would scare you.
I keep that part of me away when I am near you.
This life is real enough for this; it's almost like a dream. Και δεν μπορώ να απομονώσω τα κομμάτια αυτά της μέρας μου . Έτσι νιώθω και ενοχές που δεν φωτίζω την μέρα σου όπως εσύ την δική μου.
And outside the life goes on.
Ιδέα σου είναι... το κάνεις παιδί μου, και μάλλον δεν το καταλαβαίνεις..
ΑπάντησηΔιαγραφή