You're sure
There's a cure
And you have finally found it
Θα έβγαινα με έναν παλιό φίλο blogger (ένα από τα καλά που έδωσε αυτή η σελίδα). Προσπαθούσα να εξηγήσω στον άλλο της παρέας το από πού γνωριζόμαστε, και αναφέρθηκε και η ιστοσελίδα αυτή . Πήγε κάπως έτσι : « Κάποτε ξεκίνησα να γράφω κάπου για να ευχαριστήσω μια σημαντική για μένα σχέση και γιατί ήταν η εποχή που ο κόσμος όλος είχε και από ένα blog .Συνέχισα να γράφω γιατί ήταν πολύ άνετο να αδειάζω κάπου το κεφάλι μου που και που . Με ευχαριστούσε και τόσο η ιδέα ότι κάποιοι με διάβαζαν , ήταν παράξενο και αναπάντεχο και τέλειο για να τονώνει τον εγωισμό μου . Τώρα έχω σταματήσει να γράφω.»
Το τελευταίο είναι ψέμα ,περίπου δηλαδή , δεν γράφω πια συχνά και δεν λέω και τίποτα σημαντικό , όχι βέβαια ότι είχα πει κα ποτέ τίποτα βαρύ. Είναι ένα ασφαλές ,δικό μου μέρος , που πλέον θέλω να το κρατήσω για μένα . Και το χειρουργείο πήγε πολύ ,πολύ καλά. Είχα την γάτα μου ξανά να κοιμάται δίπλα μου ήσυχη , και το σκύλο μου να παραπονιέται έντονα στα πόδια μου .
Τώρα πρέπει να μάθω να μην περιμένω την βιοψία , να μην ανησυχώ για κάθε τι ,κτλ .Τα βασικά δηλαδή .
No, it's not going to stop
'Til you wise up
No, it's not going to stop
So just...give up
Έχεις και γάτα και σκύλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!
Σιδερένιο το γατόνι! χεχε
Συγχαρητήρια βρε! Σιδερένια η γατούλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή