We are just stood here
Waiting for the next great wound
Τις προάλλες ένας γνωστός , όχι κοντινός ,όχι πολύ φίλος ,με κάλεσε μαζί με κάποια άλλα παιδιά που ξέρω σπίτι του για την γιορτή του (θα κάνει barbecue ) . Μου είπε να φέρω και το plus one μου .Ενθουσιάστηκα ,καταχάρηκα έδειξα όλη την ωριμότητα και αυτοσυγκράτηση που έδειξε ο Woofy την Πρωτομαγιά στο δάσος (όχι πολλά πράγματα δηλαδή) . Ναι , μεγάλωσα τόσο μες την υγεία ,που ακόμα και τώρα που έχω φίλους , σχέση , ανθρώπους να με αγαπάνε ενθουσιάζομαι σαν βλαμμένο σε κάθε ένδειξη φιλίας ,αποδοχής , κοινωνικότητας .
And we just can't wait to make more mistakes
And we just can't wait till the whole thing blows up in our face
Έχω περιγράψει στο Blog σκηνικό, σε γάμο φίλης που η μάνα της (στην ουρά για τις χαιρετούρες) σύστησε τη σχέση μου στον άντρα της, οποίος ήταν μεγάλος άνθρωπος που έχει πάθει και εγκεφαλικό! Τόσο sureal σκηνικό που ακόμα το σκέφτομαι και γελάω! Ωστόσο, αυτό που μας φαίνεται εξωφρενικό, είναι απλά δείγμα υγείας!
ΑπάντησηΔιαγραφή