I like the peace

I like the peace
in the backseat,
I don't have to drive,
I don't have to speak,
I can watch the country side,
and I can fall asleep.


Οι πιο ήρεμες αναμνήσεις μου από την παιδική μου ηλικία είναι μέσα σε ένα αμάξι. Ο πατέρας μου ήταν αναγκαστικά πιο συγκεντρωμένος , δεν είχε ενέργεια για να τσακωθεί με την αδελφή μου . Μόνο στη μουσική είχε αντιρρήσεις ,αλλά και πάλι αυτή φόραγε τα walkman της . Ήξερα κάθε σημάδι στις διαδρομές , με τους λόφους που έβλεπα σαν κροκόδειλους , το κόκκινο σπιτάκι στη μέση του ελαιώνα που ήθελα να πάρω όταν μεγαλώσω. Τραγουδούσα την Μούσχουρη και κοιμόμουν χωρίς να το καταλάβω Γυρνάω πίσω τελευταία , πλησιάζουν δεκαέξι χρόνια που σκοτώθηκε ο πατέρας μου στο αμάξι του μέσα (πόσο το αγαπούσε ) .


My family tree's
losing all its leaves,
crashing towards the driver's seat,
the lightning bolt made enough heat
to melt the street beneath your feet.


Δεν οδηγώ , δεν ξέρω καν πως. Μου αρέσει όμως να σε βλέπω να οδηγείς, να αγχώνεσαι , να ρυθμίζεις την μουσική , να έχεις τον έλεγχο . Να χαϊδεύω το χέρι σου στις ταχύτητες . Να ξορκίζεις την μυρωδιά θανάτου που με τριγυρνά τελευταία ,να μου χαμογελάς ,να με φιλάς πεταχτά πριν με αφήσεις σπίτι .


I've been learning to drive.
My whole life,
I've been learning.