Ιt's cold in here

the music is too loud
i hate this place i hate this crowd
should leave i guess i know i should
'cos it feels just like you said it would
oh it feels just like you said it would
hmmm....


Στο σταθμό ,σε ένα ακόμα πάνω-κάτω-πέρα-δωθε.Ακούω την Πλάτωνος που αγαπάς , ξένος αλλά σε χώρο οικείο. Σκέφτομαι πως είσαι το τσιγάρο μου , η σοκολάτα μου , το αλάτι μου , η μεγάλη συσκευασία παγωτό - φυσικό μια και δεν τιμάω τα υπόλοιπα ιδιαίτερα να έχω εσένα.Τελικά βρήκε ο ένας τον άλλο την σωστή στιγμή - είχα ένα κενό στο σχήμα σου ,πιστό σου αντίγραφο μέχρι την τελευταία τρίχα κουρασμένου μαλλιού. Περπατάω ανάμεσα σε φοιτητές , φαντάρους και μικροπωλητές ,πιέζω λίγο πιο δυνατά το κινητό μου στο χέρι. Καθώς το player σιγά σιγά συνεχίζει με Μούτση ,ως παλέμαχος του intercity απαντάω στις ερωτήσεις των γύρω , βοηθάω και την αγχωμένη κυρία με την βαλίτσα της - φοβάμαι πως δεν με πολυπιστεύει πως το τρένο σταματάει και Λάρισα.

Είμαστε σαν τον Μούτση με την Πλάτωνος νομίζω - ο καθένας μας πλησιάζει στον αγαπημένο του συνθέτη. Πως θα ήταν αν έπιανε στα χέρια της η Λένα το το όνειρο - ή το delenda est ; Θα μου άρεσε και πάλι νομίζω,καθώς ακουμπάω στο παράθυρο . Ο οδηγός διώχνει όσους δεν ταξιδεύουν και εγώ σε πέντε λεπτά έχω κοιμηθεί.


the music stops and in the blink of an eye
she tells me to give it a try
could stay i guess i know i could
'cos it feels jut like you said it would
oh it feels just like you said it would
hmmm....