Πήρα εκατό φορές

Πήρα να σου πω φιλιά
με το φως σβηστό.
Ευτυχώς που είν' η δουλειά
και θα ξεχαστώ.


Η μοναξιά του ύπνου - το ζευγάρι που κοιμάτε στα διπλανά καθίσματα . Αυτός χαμένος στον ύπνο και αυτή να τον κοιτάζει. Προσπαθώ να μην εισβάλω,δεν τα καταφέρνω πλήρως. Από την άλλη πλευρά δύο χρόνιοι φίλοι μου ,που τους κουβάλησα από τα παιδικά μου χρόνια βασικά .κοιμούνται και αυτοί και εγώ σου γράφω. Κοιτάζω πάλι δίπλα ,εισβάλω λίγο ακόμα , η γυναίκα φύλακας άγγελος στον ύπνο ακόμα .


Σ' ένα κόκκινο χαρτί
μ' ενα μπλε στιλό
μου 'χες γράψει πώς και τι
και τον αριθμό.


Βάζω το χέρι μου να ακουμπά τα μαλλιά σου , να σε προστατεύσει από τους εφιάλτες σου . Θέλω να σου τραγουδήσω ξανά παράφωνα στο αυτί , να σε κάνω να κλείσεις πάλι τα μάτια βιαστικά για να σταματήσω . Θέλω να κοιμάσαι με όνειρα γλυκά.



Και μιλούσαμ' ως αργά
δε σ' αφήνω, δεν
κι όπως σ' έχανε η καρδιά
πήρε το μηδέν.