Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Picture a house in the middle of the dunes




Picture a house in the middle of the dunes
with a porch overlooking the sea
Out on the board walk the light of the moon
is making you howl like a banshee



Ψάχνω ακόμα να βρω όνομα για το νέο μέλος της οικογένειας. Είναι δύσκολο να βρεις κάτι πρωτότυπο και ταιριαστό (πώς να βγάλεις moz ένα μόνιμα χαμογελαστό πλάσμα;) . Για την ώρα κάνω σχέδια στο μυαλό μου με τον noname σκύλο ,για βόλτες στην εξοχή , για αποδράσεις, για πρωινά Κυριακής οι τρεις μας έξω για εφημερίδες ,στην παραλία να πέφτει ατσούμπαλος πάνω μας και εμείς να γελάμε. Δεν θέλει και πολύ το μυαλό για να φτιάξει σενάρια.


Somewhere along the Pacific coast
is where you conceive to this notion
To finally stop running from pillar to post
in this very house by the ocean

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

For an unspoken count of years




For an unspoken count of years
will you lay dormant inside my heart
But worry not my trusted peers
for it is not long we shall be apart



Και μπήκε η άνοιξη , όμορφες μέρες και νύχτες. Είχα κλειστεί στην ρουτίνα μου , μάλλον από φόβο μην χάσω ότι έχω αποκτήσει τους τελευταίους μήνες , και δεν είχα πάρει χαμπάρι πως είχα αρχίσει να είμαι μίζερος. Μέχρι και εδώ τσιγκουνευόμουν τα λόγια μου ,ούτε ένα post τόσο καιρό. Βυθιζόμουν στη ρουτίνα , και άφηνα τις μέρες να με παρασύρουν χωρίς καμία αντίσταση .


Αλλά άνθισαν οι νεραντζιές και ξαφνικά ξύπνησα . Σήμερα μου προκαλεί έκπληξη πόσο είχα αφεθεί σε τόσο λίγο χρόνο (και που έκαναν οι γύρω μου υπομονή όσο είχα ενταχθεί στο cast του walking dead ) . Και ξαφνικά δίαιτες , βόλτες και ένας σκυλάκος που υιοθέτησα και ψάχνει όνομα (η γάτα μου καταστρώνει ήδη περίτεχνα σχέδια δολοφονίας , είμαι σίγουρος).


What am I to do on days like these
when I’ve lost all my comedy
I sit here and wait for the cooling breeze
to take me back to my family