Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

You wake me up




at five past two
drunk and beautiful
I can barely see straight
let alone move like you



Θέλω να πάρω τα λεπτά που με πήρε χτες ο ύπνος στην αγκαλιά σου, να τα πολλαπλασιάσω και να τα κάνω μέρες και μήνες ,και πάλι να ξυπνήσω και να είσαι δίπλα ,να σε φιλήσω και να έχω το άρωμά σου πάνω μου όλη μέρα. Με λίγα λόγια μου λείπει ο ύπνος και εσύ .


It’s funny how we always
end up this way
naked and sweaty as hell

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

By the chestnut tree




I go flying
out through the windshield
across the road
on to the wilted fields
I think to myself
Is this all that I can be
as I lie in the lee
of the chestnut tree



Την Τρίτη είδα την Αρλέτα . Ήταν η πιο όμορφη βραδιά της εβδομάδας, σε ένα χώρο οικείο ,με μια εξίσου οικεία φωνή. Δεν πάω να την ακούσω για την έκπληξη ,απλώς για να βεβαιωθώ πως όλα είναι καλά και στην θέση τους. Με ηρεμεί να την βλέπω να λέει της ίδιες ιστορίες ,τα ίδια τραγούδια με ήρεμη φωνή. Οι υπόλοιπες μέρες μου ήταν γεμάτες από δουλεία ,και μόνο .


Little by little
the sidewalk fills with your blood
Ever so brittle
you are engulfed by the flood
And as you drift
in your ship of broken glass
I watch you disappear
through the underpass



Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό η κακό . Δεν ξέρω αν αφήνω τον χρόνο να περνάει ανεκμετάλλευτος , αν θωρακίζομαι στην ρουτίνα μου και κλείνομαι . Με αγχώνει λίγο αυτό. Έχω δουλειά , το μωρό μου ,την οικογένεια μου και τους φίλους μου (και την γάτα μου αλλά πιο πολύ είμαι ιδιοκτησία της ) . Και τι άλλο ; Γύρω μου γάμοι, διαζύγια ,παιδιά ,επέτειοι ,δυστυχήματα και δυστυχία και μια σκιά στις ειδήσεις των 8 . Και εγώ να αναρωτιέμαι αν κάνω κάτι λάθος, αν κάνω όλα αυτά που θα μπορούσα ή θα έπρεπε .


I think to myself
Is this all that I can be
as I lie in the lee
of the chestnut tree

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Before the hurricane




In a coutnry town nothing much has changed
But some trees are down
And the view was different in a way
Before the hurricane



Ήρθε λοιπόν πριν λίγες μέρες ένας πελάτης που περίμενα αρκετό καιρό . Είχα μιλήσει με την οικογένεια του ,καλοί άνθρωποι ,με είχαν ειδοποιήσει πως είναι λίγο περίεργος. Τέλος πάντων ,ήρθε έκανε πολλές ερωτήσεις ,έδωσα πολλές απαντήσεις , με ενοχλούσε που με έβαζε σε μια διαδικασία εξέτασης ,αλλά το προσπερνούσα. Το βλέμμα του γύριζε συνέχεια στο χώρο ,ζήτησε να τον δει όλο. Μετά από μια σχετικά εξαντλητική ώρα ,αφού αντιμετώπισα τα ίδια θέματα τρεις και τέσσερις φορές (ίσως είχε δει κάμποσο csi και ήθελε να δει αν θα έδινα κάθε φορά ίδιες απαντήσεις , εξάλλου κρατούσε και σημειώσεις ) ήρθε το πιο σημαντικό φαίνεται ερώτημα : Γιατί δεν έχετε κάπου κάποια θρησκευτική εικόνα ;


Μου ανέπτυξε τις θεωρίες του για την εισβολή της Τουρκίας τον Νοέμβρη , και μου ζήτησε να βάλω εικονοστάσι στο χώρο εργασίας μου αν είναι να συνεργαστούμε. Αρνήθηκα ,και μάλλον εκεί ως εχθρός της ορθοδοξίας έχασα τον πελάτη . Μάλλον είναι για το καλό αυτό .


But things will be just the same
After the hurricane

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

I'm just passing through here




Day oh so late
Strangely the sun still shone



Μετά τις αυτοκτονίες νέων στην Αμερική o Dan savage (που εκτιμώ ,σέβομαι και διαβάζω) ξεκίνησε τα “it gets better” video στα utube. Κόσμος γνωστός και άγνωστος προσπαθεί να πείσει τα παιδία να αντέξουν στο σχολείο απέναντι στον κάθε βλάκα που θα προσπαθήσει να τους κάνει την ζωή δύσκολη . “It gets better” (or so they say).


There's peace through our school
It's so quiet in the hall



Μακάρι αυτά τα video να τα δούνε και παιδιά στην Ελλάδα. Οι έφηβοι μπορούν να είναι σκληροί ,σχεδόν ανθρωποφάγοι ,και όποιον δουν λίγο πιο ευάλωτο θα τον κάνουν στόχο . Προσωπικά ήμουν και εγώ ένας τέτοιος στόχος τότε. Καλός μαθητής ,καθόλου αθλητικός , εξυπνάκιας , geek . Τα είχα όλα και συνέφερα ,το gay μπορεί να μην το ήξερα ακόμα αλλά δεν ήταν αναγκαίο ,το ήξεραν αυτοί πριν από μένα. Και το ξύλο μου έφαγα ,και τα τηλέφωνα σπίτι είχα με βρισιές , και τις απειλές , και την μοναξιά . Το σχολείο φυσικά δεν έκανε ,και είμαι σίγουρος πως δεν κάνει, κάτι εδώ στην Ελλάδα για αυτή τη μορφή βίας (δεν θα μιλήσω καν για κάποιους καθηγητές, και έχουμε κάμποσους, που είναι από μόνοι τους νταήδες )


It's a strange sign for one
Of what's to come
Tough and cold and pale
Oh, they may just impale you on railings



Με τον καιρό πείσμωσα ,απομακρύνθηκα , πέθανε ο πατέρας μου και με φοβόντουσαν και λιγάκι ,με άφησαν στην ησυχία μου, είχα και ένα δυο ακόμα σαν και μένα να με στηρίζουν, έφυγα ,στο πανεπιστήμιο ήμουν οκ . Τώρα αν τα πράγματα γίνονται καλύτερα … Πιο πολύ νομίζω πως γινόμαστε εμείς καλύτεροι στο να αντιμετωπίζουμε ένα περιβάλλον που δεν είναι και πολύ ανεκτικό στο οτιδήποτε διαφορετικό . Κάτι είναι και αυτό.


I'm just passing through here
On my way to somewhere civilised
And maybe I'll even arrive

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

For now put a hand on my head




When you slip away
after a long day
of living
your reservoirs
are empty now
you´re ready
to refill them



Στο μετρό δεν μπορώ να κάτσω σε ένα σημείο . Κάνω βόλτες πάνω κάτω , προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά. Τα σαββατοκύριακα με τη μεγάλη αναμονή ανάμεσα στους συρμούς οργώνω κανονικά τις αποβάθρες.


The safe and the known
around you
transforming
The phantom pains
are hunting you again
you are on your own then



Σε μια τέτοια αποβάθρα χτες καθώς περπατούσα είδα με την άκρη του ματιού μια γνωστή φιγούρα να με κοιτάζει και μετά να γυρνάει στο κινητό. Τα βλέμματα όμως διασταυρώθηκαν και ήξερα πως έπρεπε να πάω να μιλήσω ,να πω τα τυπικά (κάτι που δεν ήταν και ιδιαίτερα ευχάριστο). Ήταν ένα από τα παιδιά που είχα γνωρίσει μετά τον χωρισμό μου τον περασμένο χρόνο . Δεν ήμουν και εγώ τότε στα καλύτερά μου (understatement of the year), δεν ήταν και αυτός για πολλά .


For now
put a hand on my head
whisper in my ear
you just have to be near



Είπαμε τυπικές κουβέντες , με ρώτησε τι κάνω εδώ εγώ ( το βρήκα αστείο ,λες και ο μετρό είναι εξωτικό μέρος ) , είπαμε λίγο για την δουλεία , έφυγα αμέσως μετά τα τυπικά ,χωρίς ψέματα για μελλοντικούς καφέδες . Περπατώντας προς την άλλη μεριά του σταθμού σκέφτηκα τις διαφορές με το πέρσι ,τον προηγούμενο χρόνο . Μετά σκέφτηκα πως έχω αργήσει λίγο για το επιτραπέζιο και έστειλα μήνυμα. Και μετά σκέφτηκα να γράψω αυτό που έγινε σε post ,για να ξεφύγω λίγο από τα μελιστάλακτα τελευταία . Και το βράδυ με πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά του παιδιού χωρίς να το καταλάβω .


Morning light forgives the night
so please stay until I see another day

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

But don't forget the songs that made you cry




And the songs that saved your life
Yes, you're older now
And you're a clever swine
But they were the only ones who ever stood by you



Βγαίνοντας από μια συνάντηση για επιτραπέζια στην τεχνόπολη έπεσα πάνω σε πρόβες της Τσανακλίδου ,για την συναυλία της που θα άρχιζε σε λίγο . Ακούμπησα την πλάτη μου στο τοίχο και κάθισα να την ακούσω ,για πρώτη φορά live εδώ και κάποια χρόνια. Ασυναίσθητα η φωνή μου την ακολούθησε σε γνώριμα κομμάτια , μελαγχόλησα , είπα για δες αυτός ο δίσκος που είχα πάρει τότε με τόση χαρά πως έγινε σχεδόν 10 χρόνων .


A sad fact widely known
The most impassionate song
To a lonely soul
Is so easily outgrown
But don't forget the songs
That made you smile
And the songs that made you cry



Είδα και έναν παλιό φίλο ,τον χαιρέτησα από απόσταση ,δεν είχα και πολλά να του πω .Και μετά πριν αρχίσει η συναυλία σηκώθηκα και έφυγα, και ας μπορούσα να την δω δωρεάν . Έπαιξα λίγο με τους φίλους και μετά βγήκα με το μωρό μου .


And the songs that saved your life
Yes, you're older now
And you're a clever swine
But they were the only ones who ever stood by you



Δεν είμαι πια μάλλον αυτός που πήγαινε και ούρλιαζε τα τραγούδια της Τάνιας . Δεν μένω πια στον πέμπτο όροφο , δεν μουρμουράω το κόκκινο βαθύ ,δεν καταριέμαι έρωτες που νόμιζα πως είχα με το κράτα την άκρη σου . Αλλά μου μένει μια αγάπη για αυτά τα τραγούδια. Και μια αγάπη στο πλευρό μου .


The passing of time
And all of its crimes
Is making me sad again
The passing of time
And all of its sickening crimes
Is making me sad again
But don't forget the songs
That made you cry